ဆရာမ မမြတ်နိုး နှင့် လှလှမိုး (စ/ဆုံး)
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
ညဥ့်လွှာရုံကိုခြုံထားသော ရန်ကုန်မြို.၏ အမှောင်ထုကား နက်ရှိုင်းလှချေပြီ။ အချိန်မှာ ည(၁၀)နာရီကျော်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် လူသွားလူလာများလည်း လျော့ပါးသွားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ ဆရာမ မမြတ်နိူး တစ်ယောက် ကျောင်းသားကျောင်းသူများ၏ လေ့ကျင့်ခန်း စာအုပ်များကို စစ်ဆေးပြီးနောက် အိပ်ချင်စိတ် မရှိသေးသဖြင့် စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်ကာနေလေသည်။ မမြတ်နိူးသည်အသက်(၂၆) နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပြီး အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နှင့် ချောမောလှပသူဖြစ်ပြီး အလုပ်ကလည်း ကျောင်းဆရာမဆိုတော့ အိနြေ္ဒသိက္ခာ ကလည်းကြီးသည်။ ၀တ်စားဆင်ယင်ပုံကလည်း မကလက်ပဲခောတ်နှင့်အမှီလိုက်သည်။
မမြတ်နိူး တစ်ယောက်စာဖတ်နေစဉ်မှာပင် သူမ၏အနီးသို. လူတစ်ယောက်ဗြုံးကနဲ ရောက်လာသဖြင့် အထိတ်တလန်.ဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသို.မော့အကြည့်မှာပင် ထိုသူကလျှင်မြန်စွာဖြင့် သူမ၏ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို. ပွေ.တင်လိုက်လေသည်။ မြတ်နိူး ကိုယ်လုံးလေး ကုတင်ပေါ်သို.ရောက်သွားသောအခါ ထိုသူကလည်း ဒူးထောက်ကာ တက်လိုက်သဖြင့် မြတ်နိူး ၏ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားသော လက်က လျော့ရဲရဲဖြစ်သွားခိုက် မြတ်နိူး ကလည်း အတင်းရုန်းကန်လိုက်သဖြင့် သူမ၏ပါးစပ်မှာ
ထိုသူ.လက်မှလွတ်သွားလေသည်။
"ဘယ်....ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ...မောင်စိန်မြင့်.... မင်းဟာ တော်တော်ဆိုးတာပဲ....''
မြတ်နိူး ကမောဟိုက်သံဖြင့်ပြောလိုက်သည်။
စိန်မြင့် ဆိုသူက မြတ်နိုးတို့အိမ်နားမှ တက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သည်။ မြတ်နိုး ကျောင်းသွားကျောင်းပြန် စိန်မြင့်ခိုးခိုးကြည့်ပြီး မချင့်မရဲဖြစ်နေရတာ ကြာပြီ။ ဒါကို မြတ်နိုးလဲ
သတိထားမိသည်။ ခုတော့ ရုတ်တရက်ကြီး သူမအိပ်ခန်းထဲ ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ၀င်ရောက်လာပါပြီကော။ စိန်မြင့်က ဘာမှပြန်မပြောပဲ မြတ်နိူး ၏ကိုယ်လုံး အိအိထွေးထွေးကို ပြန်ပွေ.ပိုက်လိုက်ရင်း သူမ၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက် ကိုဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းနေမိသည်။
"ချစ်လွန်းလို.ကြံမိတာပါ...မမနိူး ရယ်.....''
တွေ.ထိလိုက်ရသော အတွေ.ကြောင့် စိတ်များပိုထ<ကလာရသည်။
"မလိုချင်ဘူး...မင်း ငါ့အခန်းထဲက အခုချက်ချင်းထွက်သွားပါ..ထွက်ကွာ...''
တကယ်ဘဲ ရက်စက်တော့မှာလား... မမနိူး ရယ်..... ကျွန်တော့်မှာတော့ ချစ်လိုက်ရတာ၊ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ချစ်ပါလား မမ ရယ် နော်...''
" မင်း ပြောလေကဲလေပါလား... မချစ်နိူင်ဘူး... လွှတ် ငါ့ကိုလွှတ်......''
မြတ်နိူး သည်ရုန်းကန်ရင်း အားယူနေသလို စိန်မြင့် ကလည်း သူ၏ထွားကြိုင်းသော ကိုယ်လုံးဖြင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို အတင်းဖိကာ ဖက်ထားသည်။ စိန်မြင့်သည်ကြောက်လွန်းသဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော မြတ်နိူး ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးဖြင့် အတင်းဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
"ဖလူး...ဖူး...အူး အူး ''
မြတ်နိူး အတင်းပင်ရုန်ကန်ပါသော်လည်း မရတော့ပါ၊ စိန်မြင့် နှုတ်ခမ်းစုပ်အားထက် အဆပေါင်းများစွာ ပိုအားပြင်းသော နှုတ်ခမ်းခြင်း အထိတွင် ပျံ.နှံ.ကူးစက်လာသော အဖိုဓါတ်၏ ဆွဲငင်အားကြောင့် မြတ်နိူး တစ်ယောက် လွတ်ထွက်သွားအောင် မရုန်းနိူင်ဖြစ်ရချေပြီ။ မြတ်နိူးသည် ယခုအသက်အရွယ်ထိ မည်သည့် ယောင်္ကျားတစ်ဦးတစ်ယောက် နှင့် ယခုကဲ့သို.
ထိတွေ.ခဲ.ဖူးခြင်းမရှိသော အစိမ်းသက်သက် အရိုင်းသက်သက် ဖြစ်သဖြင့် တဇွတ်ထိုးနိူင်သော စိန်မြင့် ၏အပြုအမူများကြောင့် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာလည်း တခဏအတွင်းမှာပင် ဖိန်းတိန်းတိန်း ရှိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်လာလေသည်။
သူမ ၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးအစုံကို ငုံခဲကာထားသော စိန်မြင့် ဆိုသော ကောင်လေးသည်လည်း ခေသူမဟုတ်ချေ။ သူမ ၏ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံခဲကာ စုပ်နမ်းခံနေရသဖြင့် မချိမဆန့် ခံစားနေရသော မြတ်နိုး၏ကျောပြင်လေးကို သူ၏လက်တစ်ဖက်က လျှောတိုက်ပွတ်ပေးနေရင်းက မြတ်နိူး ၀တ်ထားသော ဘလောက်စ် အင်္ကျီလေး၏ နောက်ဖက်တွင်ရှိသော နှိပ်စေ့ကျယ်သီးများကို
တွန်းဖြုတ်ချနေရာ မကြာမှီတွင်ပင် မြတ်နိူး ၏ ကျောပြင် ပြန်.ပြန်.၀င်း၀င်းလေးမှ အပြောင်သား ဖြစ်သွားရလေသည်။
ယခုအချိန်ထိ သူမ ၏ကျောပြင်တစ်ခုလုံး ဗလာကျင်း သွားရသည်ကို မြတ်နိူး သတိထားမိပုံ မရသေး။ သို.ရာတွင် သူမ၏ ကျောပြင်လေးပေါ်သို. စိန်မြင့် ၏လက်ဖဝါးက ရွရွလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သောအခါတွင်တော့ မြတ်နိူး တတွန်.တွန်. ဖြစ်ကာသွားလေသည်။ မြတ်နိူး ၏ နှာခေါင်း၀မှ ထွက်လာသော အသက်ရှုသံများကား ပြင်းထန်နေသည်။ ၀င်လေ ထွက်လေ များက တရှုးရှုးဖြင့် စိန်မြင့် ၏မျက်နှာကို လာရိုက်ခတ်နေသည်။ စိန်မြင့်၏လက်က သူမ ၏ကျောပြင်လေးကို အသားချင်းထိကာ တရွရွဖြင့် ပွတ်သပ်နေပြီးမှ ဖေါင်းအိသော သူမ ၏ တင်သားကြီး တစ်ဖက်ဆီသို. လမ်းကြောင်းပြောင်းသွားကာ တင်သားကြီးနှစ်လုံးကို တဖွဖွဆုပ်နယ်ကာ ပေးနေသည်။
ကုတင်ပေါ်တွင် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးမျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားဖြင့် စောင်းလျက်သားဖြစ်နေကြရာမှ
မြတ်နိူး ၏ ခြေနှစ်ချောင်းအနက် အပေါ်ဖက်သို. ရောကနေသော ဒူးဆစ်လေးက ခပ်ကွေးကွေးလေး ဖြစ်သွားသဖြင့် စိန်မြင့် ၏ပေါင်ဖျားဆီသို. တင်ကာလာသည်။ သည်အခါတွင်တော့ သူမ ၏ဖင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းမှ ခပ်ဟဟ လေး ဖြစ်သွားသည်။ စိန်မြင့် သည် ထိုကွဲဟသွားသော ဖင်သားနှစ်ခြမ်း၏ အသားနုနု နေရာများကို ထမီပေါ်မှပင် ဖိပြီးပွတ်ပေးလေသည်။ မြတ်နိူး သည်
ညအိပ်ယာ၀င်ခါနီးပြီဖြစ်သဖြင့် အတွင်းမှ ဘာအခုအခံ မှ ၀တ်မထားသောကြောင့် မြတ်နိူး ၏အသားစိုင်စိုင် နုနုများသည် စိန်မြင့် ၏လက်ဖဝါးဒဏ် ကို ခံလိုက်ရလေသည်။
မြတ်နိူး သည်ရင်ထဲတွင် ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း
ခံစားလိုက်ရသဖြင့် သူမ ၏ခပ်ကွေးကွေး လုပ်ထားပြီး စိန်မြင့် ၏ပေါင်ပေါ်တွင် တင်ထားသော ဒူးဆစ်သည် ရှေ.သို.ပိုတိုးသွားပြီး သူမ၏ပေါင်တစ်ဖက်က စိန်မြင့် ၏ပေါင်ပေါ်တွင် ခွမိရက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။ စိန်မြင့် သည်မြတ်နိူး၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို စုပ်နမ်းနေရာမှ >ပတ် ကနဲမြည်အောင် ပြန်ခွါလိုက်သည်။ မြတ်နိူး သည် မှိတ်ထားသော မျက်လုံးတစ်စုံကို ပြန်မဖွင့်နိူင်သေးပဲ ရင်အစုံမှာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြင့် မောဟိုက်နေရှာသည်။
စိန်မြင့် သည် အချိန်ဆိုင်းမနေတော့ပဲ မြတ်နိူး ၏လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးရှိ ဖေါင်းကာထနေသော သွေးကြောမကြီးရှိရာသို. သူ၏နှုတ်ခမ်းအား ဖြတ် ကနဲဖိကပ်ကာ တအားပင် စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။
"အင့်...အို......အင်း....ကျွတ် ကျွတ်.......''
မြတ်နိူး ၏မေးဖျားလေး မှာ မော့တက်သွားပြီး သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ ရှုံ.မဲ့ကာသွားလေသည်။ မြတ်နိူး ၏ နှုတ်ခမ်းပါးလေးများမှာ အပျိုစင်ဖြစ်ပြီး
အတွေ.အကြုံ မရှိသောကြောင့်ထင် တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်ကာနေရှာသည်။ နောက်ဆုံးမတော့ မြတ်နိူး အိနြေ္ဒမဆည်နိူင်တော့ပါ၊ အရှက်သိက္ခာကြီးသော မြတ်နိူး တစ်ယောက် သူမ ၏လက်တစ်ဖက်က စိန်မြင့် ၏ လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်မိတော့သည်။ ပြီးတော့ စိန်မြင့် ၏ ပေါင်ပေါ်တွင် ခွထားသော သူမ၏ပေါင်တံ သည် စိန်မြင့် ၏ပေါင်ကို အတင်းပင် ဖိကပ်ပေးနေသည်။
စိန်မြင့်ကတော့ ဖြစ်ပေါ်လာသော အခြေအနေကို အကောင်းဆုံးအသုံးချရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်လိုက်လေတော့သည်။ စိန်မြင့် ၏လက်သည် မြတ်နိူး ၏ ကိုယ်နှင့် အိပ်ယာကြားမှ ထိုးသွင်းကာ မြတ်နိူး ၏ဘော်လီ ကျယ်သီးများကို ခဲရာခဲဆစ်ရအောင် ဖြုတ်ပေးနေသည်။သူ၏ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးများမှာကား မြတ်နိူး ၏လည်တိုင်လေးကို ငုံခဲလျက်ပင်ရှိသေးသည်။ ဘော်လီကျယ်သီးများကို ဖြုတ်ပြီးသွားသည့်အခါတွင် စိန်မြင့်သည် သူ၏ လက်များဖြင့် တင်းကားအယ်နေသော မြတ်နိူး ၏ဖင်သာကြီးများကို စိတ်ကြိုက် ဆုပ်နယ်သုံးသပ်ပေးလေသည်။
ထို.နောက် သူမ၏ ဖင်သားနှစ်ခြမ်းကို လျောတိုက်ပေးနေသော စိန်မြင့် ၏လက်သည် မြတ်နိူး၏ပေါင်ရင်းနှစ်လုံးကြားရှေ.ဖက်သို. တိုး၀င်ကာ ထမီပိတ်စ ပါးပါးလေးပေါ်မှနေပြီး မုန့်ပေါင်းဖိုမှ ချခါစကဲသို. ပူနွေးကာဖေါင်းအိနူးညံ့ လေသော မြတ်နိူး ၏အဖုတ်ကို နှိုက်လေတော့သည်။ ထိုအခါတွင် မြတ်နိူး၏ ကျင်သောခါးသေးသေးလေးသည် ဆတ်ကနဲ ကော့ကာတက်သွားရာ စိန်မြင့် ၏ပုဆိုးတွင်းမှ
မာတောင်နေပူနွေးနေသော လီးကြီး၏ထိပ်က သူမ၏ ဆီးစပ်ကို ထောက်လိုက်မိသည်။ သူမ၏ ဆီးစပ်ကလေး တင်းကနဲဖြစ်သွားသဖြင့် တဖန်ပြန်ကာ သူမ၏ ဖင်သားများကို နောက်သို. ဆုတ်လိုက်လေသည်။
ထိုအခါတွင် စိန်မြင့် သည် အဖုတ် နှိုက်သော သူ၏လက်များကို မြတ်နိူး ၏ ဖင်သားအကွဲကြားများမှတဖန် သူမ ၏ စအို၀ ကို ထမီပေါ်မှနေပြီးကလိပေးပြန်သည်။ မြတ်နိူး တစ်ယောက် ရှေ.တို.လည်း တံပိုး နောက်ဆုတ်လည်း ၀င်ရိုး ကဲ့သို.ဖြစ်နေရပြီး အနေခက်နေရသည်။ ဘ၀တစ်သက်တာတွင် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသည့် အတွေ.အထိ များကြောင့် ဆရာမ မမြတ်နိူး ခမျာ စိန်မြင့် ၏ အနမ်းအစုတ်၊ အပွတ်အသပ်၊ အချော့အမြူ များကြားတွင် တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ခွေကာသွားချေပြီ။
မကြာလိုက်ပါ။ စိန်မြင့် ၏လက်မောင်းကို ခပ်ဖွဖွဆုပ်ကိုင်ထားသော သူမ၏လက်သည် စိန်မြင့် ၏ကိုယ်လုံးအားတအား ကြုံးကာဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်မှလည်း တအင်းအင်းဖြင့် တီးတိုးညီးညူနေလေသည်။ ထိုကဲ့သို.မြတ်နိူး တစ်ယောက်စိတ်များစိန်မြင့် ကတော့ မြတ်နိူး ကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာနေသည်။ သူမ သည် မျက်လုံးများကို မဖွင့်နိူင်ရှာသေးပဲ အသက်ကို မြှင်းမြှင်းလေးရှုကာ ရင်ဘတ်များကား နိမ့်တုံ မြင့်တုံ ဖြစ်နေလေသည်။
"မမနိုး...ကျွန်တော့်ကိုချစ်ခွင့်ပြုပါတော့နော်.....''
စိန်မြင့် ၏မျှော်လင့်ချက်အပြည့်ပါသော ရမ္မက်ခိုးများ တက်နေသည့် မျက်လုံးများ နှင့်ကြည့်ပြီး မြတ်နိူး အားခွင့်ပန်လိုက်သည်။
"ချစ်လို့... ရှိယင်လည်း...ရိုးရိုး... ချစ်ပါလား...ခု မင်းဟာက..... ဟင်း''
မပြေသေးသည့် အမောသံလေးဖြင့် မြတ်နိူး က ပြန်ပြောလိုက်လေသည်။ သူမ သည် ထိုစကားကို
ပြောသာပြောရသော်ညလည်း စိတ်အတွင်းမှ လှိုင်းတံပိုးပမာ တလှိမ့်လှိမ့် တက်ကာလာနေသော အာသာရမ္မက်စိတ်များကို ဖျေဖြောက်နိူင်ခြင်းငှာ မစွမ်းဆောင်နိူင်သေး။
"လူကြီးတွေ နိူးကုန်ရင် မကောင်းပါဘူးကွယ်... ပြန်ပါတော့ မောင်လေးရယ်..မင်းအချစ်ကို နောက်မှ လက်ခံပါရစေနော်.....''
"ဟာ...မမနိူး ကလည်း...အချစ်ဆိုတာ အချိန်ဆွဲလို.
ရတာမှမဟုတ်တာ....''
ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စိန်မြင့် သည်ရှေ့သို့တိုးကာ
မြတ်နိူး ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လိုက်လေသည်။
"မလုပ်ပါနဲ. မောင်လေးရယ်...မမ တောင်းပန်ပါတယ်...နော်...''
" မမနိူး ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ် မချစ်ရရင် ကျွန်တော်မပြန်ဘူး...''
ထိုသို့ပြောရင်း စိန်မြင့် သည် မြတ်နိူး၏ ဘလောက်စ် အင်္ကျီကို လက်ဖြင့်ဆွဲကိုင်ကာ လည်ပင်းနားရောက်သည်အထိ ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။ ဘလောက်စ် အင်္ကျီသည် ကျောဖက်မှ ကျယ်သီးအားလုံး ပြုတ်နေပြီဖြစ်သဖြင့် အလွယ်တကူ လန်တက်သွားပြီး မို.ဖေါင်းနေသော ဘော်လီ အင်္ကျီဖွေးဖွေးကို မြင်လိုက်ရလေသည်။ လှုပ်ရှားရုန်းကန်ခြင်း မပြုဘဲ မြတ်နိူး က
"အို..အို..မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာကွယ်...မင်းကလည်း....''
သူမ စကားမဆုံးမှီမှာပင် စိန်မြင့် က မြတ်နိူး ၏ ဘော်လီအင်္ကျီကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ရာ သူမ ၏ဘော်လီ သည် နောက်ဖက်မှကျယ်သီး အားလုံးကို ဖြုတ်ထားပြီးပြီ ဖြစ်သည့်အလျောက် လက်သီးဆုတ်ခန့်ရှိသော မြတ်နိူး ၏ ရင်သားနှစ်ဖက်မှာ ချက်ချင်း ဆိုသလိုပင် စိန်မြင့် ၏ မျက်နှာ ကသူမ၏ ရင်သားများဆီသို. ရောက်သွားပြီး ချွန်နေသော စိန်မြင့် ၏ နှာခေါင်းက ရင်သားနှစ်မွှာကြားသို့ တိုး၀င် ဖိကပ်ကာ နမ်းလေသည်။ စိန်မြင့် သည် ခပ်ကြာကြာလေး ဖိကပ်ကာနမ်းလိုက်သောအခါ ကလယ်ကလယ် ဖြစ်နေသော သူမ၏မျက်လုံးများ သည် လေးလံစွာဖြင့် မှေးစင်းကာ ကျသွားလေသည်။ သွယ်ပျောင်းသော သူမ၏လက်တစ်ဖက်သည် ယခုဆိုလျှင် စိန်မြင့် ၏လည်ဂုတ်ကိုပြန်လည်ကာ သိုင်းဖက်ပေးနေမိတော့သည်။ ထိုအခါတွင်မှ စိန်မြင့် ကသူ၏ နှာခေါင်း ကိုသူမ၏ နို့နှစ်လုံးကြားမှ အနည်းငယ်ကြွလိုက်သည်။
"အို...အို..ဟင်း''
ခံစားနေရသော အရသာ ပြတ်တောက်သွားသဖြင့် မြတ်နိုးထံမှ အလိုမကျသံလေးထွက်လာရ၏။ ပြီးတော့မှ စိန်မြင့် က သူ၏မျက်နှာကို နည်းနည်းစောင်းကာ မြတ်နိုး၏ နို့သီးခေါင်းလေးတဖက်ကို လျှာနှင့် ယက်လိုက်လေသည်။
"အမေ့...အင်း.....အို....ဟာ...''
မြတ်နိူး တစ်ကိုယ်လုံးထွန့်ထွန့်လူးသွားရင်း သူမ၏ နောက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် စိန်မြင့် ၏ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်မိတော့သည်။ စိန်မြင့် သည် တစ်ဖက်မှ နို့သီးကိုယက်ပြီးသောအခါ အခြားနို့အုံမှ နို့သီးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်ဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေလေသည်။
"အို...ဟင်း...အ....ကျွတ်ကျွတ်.... မောင်... မောင်.... လေး.. ဟင့်....''
မြတ်နိူး ထိုကဲ့သို. အသံများထွက်လာသည့်အပြင် သူမ၏ ကျောပြင်သည် အိပ်ယာပေါ်မှ ကော့တက်လာသဖြင့် စိန်မြင့်၏ ပါးစပ်တွင်းသို. ဖိကပ်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။ စိန်မြင့်ကား အားပါးတရ စို့ပေးနေလေပြီ၊ စိန်မြင့် စို့ပေးလေ မြတ်နိူး ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးမှာ တဖြည်းဖြည်းပိုကားလေ ဖြစ်လာသည်။ စိန်မြင့်
သည် ပြေလျော့နေပြီဖြစ်သော ထဘီကို မြတ်နိူး ၏ခါးမှ အသာဆွဲကာ ချွတ်လိုက်သောအခါ ထဘီသည် သူမ၏ဒူးဆစ်နားလောက်သို့ ရောက်သွားလေသည်။
အိနြေ္ဒရှင်ဆရာမ၏ အဖုတ်လေးကို ကြည့်ချင်လှပြီ ဖြစ်သော်လည်း နို့စို့ပေးနေရသောကြောင့် စိန်မြင့် သည် မကြည့်အားသေးချေ။ ထို့ကြောင့် စိန်မြင့် သည် သူ၏လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မြတ်နိူး ၏ ပူနွေးဖေါင်း မြတ်နိူး သည်တစ်ခါဘူးမှ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နှင့် ထိတွေ.ခဲ့ဖူခြင်း မရှိပဲ၊ အခုမှ နဖူးတွေ. ဒူးတွေ. ထိတွေ.လိုက်ရသဖြင့် သူမ ၏ ကာမစိတ်များမှာ ဘယ်လိုမှထိန်းမနိူင်တော့ပဲ ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ အတွေ.အကြုံ
ရှိသင့်သလောက်ရှိနေသော စိန်မြင့် ကတော့ မြတ်နိူးမှာ နှာထန်သော မိန်းမစားထဲတွင်ပါကြောင်း သတိပြုမိလိုက်သည်။ စိန်မြင့်၏လက်ဖဝါးက မြတ်နိူး၏ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို အုပ်ပြီးကိုင်ကာ ဖွဖွလေးဆုပ်လိုက်ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးနေသည်။
"မောင်...လေး...ဟင့်''
ခုချိန်ထိ စိန်မြင့်က မြတ်နိူး ၏ နို့တွေကို အလွတ်မပေးသေးဘဲ စိမ်ပြေနပြေစို့လျက်ရှိသည်။ စိန်မြင့် သည် ထိတွေ့ကိုင်ရသည်မှာ အလွန်အရသာ ရှိလှသော မြတ်နိူး ၏စောက်ပတ်ကြီးကို ဆက်ကာပွတ်သပ် ပေးနေလေသည်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖွဖွလေး တရွရွ ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး သူ၏လက်ညှိုးကို သူမ၏ အခေါင်း၀သို့ လက်တစ်ဆစ်ခန့် ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်၀တွင် ညင်ညင်သာသာလေး လှည့်ပတ် မွှေပေးနေသည်။ ထို့ပြင်လည်း သူမ၏ နို့ကို ဖိကာ စို့နေပြီး လျှာဖြင့် ယက်ပေးနေလေသည်။
"အ...ကျွတ်ကျွတ်...ဟင့်... အို...မောင်လေးရယ်.. မမ ကို အသေသတ်နေတာလား...ဟင်''
ထိုသို့ မြတ်နိူး ၏နှာတွန်သံများကို ကြားလိုက်သောအခါ စိန်မြင့် သည် သူ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို မြတ်နိူး ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ကြွကာ ထထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မြတ်နိူး၏ ဒူးဆစ်ပေါ်မှ ထမီကိုချွတ်လိုက်ကာ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလိုပင် သူ၏ အ၀တ်အစားများကိုလည်း ချွတ်လိုက်လေသည်။ စိန်မြင့် က သူမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုပါ ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ချေမွှနေသဖြင့် သူမမှာ တစ်ကိုယ်လုံး ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်ဖြစ်လာပြီး ဖင်သားကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း လှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာရလေသည်။
"မောင်လေး...မမ ကို နှိပ်စက်နေတာလားကွယ်... ချစ်ပါရစေတော့နော်...မမ ဒီလိုအချိန်ရောက်နေမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး... မင်းသဘောအတိုင်းပါပဲကွယ်...''
စိန်မြင့် လည်းအကြိုက်တွေ့သွားပြီး သူမ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကို ထပ်မံကဆွဲကားလိုက်ပြီး အရည်အရွှဲသားနှင့် မြတ်နိူး ၏အာနေသော အခေါင်းနီနီရဲရဲအတွင်းသို. သူ၏လီးကြီးကို တအားဆောင့်လိုက်ရာ
"အမလေး...ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်...နာလိုက်တာ မောင်လေး ရယ်...''
တစ်ခါမှ အလိုးမခံဘူးသော မြတ်နိူး သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ စိန်မြင့် ၏ လီးတန်ကြီးက မညှာမတာ ၀င်သွားဖြင့် အော်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ စိန်မြင့် ကတော့ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ကုန်းကာ စို့ပေးနေဆဲ။ မြတ်နိူး သည် သူမ၏ လည်ပင်းနားထိတင်ကာလန်နေသော သူမ၏ ဘလောက်စ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီ တို့ကိုအပြီးတိုင် ဆွဲကာ ချွတ်လိုက်လေသည်။ စိန်မြင့်သည် အတန်ကြာအောင် နို့စို့ပေးလိုက်သောအခါ မြတ်နိူး သည် သိသိသာသာပင် ခါးကော့ကာတက်လာပြီး စိန်မြင့် ၏ ကျောပြင်အားပွတ်သပ်ပေးနေသည်။
"မမနိူး..''
"ဘာလဲ ဟင်... မောင်လေး...''
"ကျွန်တော် စိတ်ရှိသလောက် ချစ်ပါရစေလား.....''
"ချစ်...ချစ်... မင်းကြိုက်သလိုချစ်စမ်း...''
မြတ်နိူး သည် စိတ်တွေအတော်ထလာပြီဖြစ်သဖြင့် သူမ၏ဆန္ဒကို ဖွင့်ထုတ်လိုက်သည်တွင် စိန်မြင့် ကလည်း သူမ၏ ဂျိုင်းကြားအောက်မှ လက်လျှိုသွင်းပြီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်လျက် အားပါးတရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။
"ဘွပ်.... စွိစွိ... စွပ်စွပ်... >ပတ်....''
"အမလေး လေး.... အားပါးပါး.. ဖြေးဖြေး... ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ မောင်လေး ရယ်......''
"မမ ပဲ လုပ်တော့.... ကြိုက်သလို ချစ်တော့ဆို....''
"သြော်ကွယ် မောင်လေးကလည်း.. လုပ်နိူင်ပြီဆိုတာနဲ့ မင်းကတအားဆောင့်တာကိုး.... မမမှာ တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံမရှိတော့ နာလည်းနာ အောင့်လည်း အောင့်တယ်ကွယ့်....''
မြတ်နိူး ကပြောလိုက်သဖြင့် စိန်မြင့် သည် သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို. အရမ်းပစ်သွင်းနေသော လီးကြီးကို အရှိန်သတ်လိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းနှင့်
မှန်မှန်လေးဆောင့်ပေးနေလိုက်သည်။
"အဲဒီလိုဆိုတော်သေးတာပေါ့.. မောင်လေး ရယ်.. ခုနကအတုင်းဆို မမ ဟာလေး ကွဲတော့မယ့်အတိုင်းပဲ''
"အဲဒီ့လောက်လည်း မဟုတ်သေးပါဘူး မမ ရယ်..''
" ဘာလို့မဟုတ်ရမှာလည်း.. မင်းဟာကြီးက
နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး..''
ထိုသို့ စိန်မြင့် ကတစ်ချက်ခြင်းဆောင့်နေလေရာ
မြတ်နိူး မှာကောင်းလာသဖြင့် သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို ကော့ကော့ပေးလာပြီး စိန်မြင့် ၏ လည်ပင်းအား သိုင်းဖက်လျက် ရမ္မက်ပြင်းသောမျက်လုံးအစုံဖြင့်
"မောင်လေး..''
"ဘာလဲ ဟင်...မမ''
"မင်းစိတ်ရှိသလောက်လုပ်တော့ကွယ်... မမ မနေနိူင်အောင်ယားတက်လာပြီ..''
မြတ်နိူး ကထိုသို့ ပြောလိုက်သောအခါတွင်မတော့ စိန်မြင့် သည် မြတ်နိူး၏ပေါင်တံနှစ်သွယ်အား သူ၏ ပခုံးပေါ်ထမ်းတင်လိုက်ပြီး အားပါးတရပင်
ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ကာလိုးလေတော့သည်။
"ဘွတ်ဘွတ်..ပြွတ်...စွပ်...ဗျိ..''
"ဟင်း ဟင်း ဟင်..... ကောင်းလှချည်လား... မောင်..လေး..ရယ်...''
အချက်နှစ်ဆယ် အစိတ်လောက် ဆက်တိုက် အားပါးတရဆောင့်ပြီးသွားသောအခါ စိန်မြင့်သည် မြတ်နိူး ၏ ကိုယ်ပေါ်မှောက်ကာ ခဏနားလိုက်သည်။
"ကောင်းရဲ့လားဟင်...မမ..''
"ဘာကောင်းတာလဲ..မသိဘူး.. ''
မြတ်နိူး ကမူတူတူ မျက်နှာပေးဖြင့် စိန်မြင့်အား မျက်စောင်းထိုးလိုက်လေသည်။
"ခုနကတော့ ကောင်းလှချည်ရဲ့ဆို...''
"မဆိုင်ပါဘူး... ကဲပါ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်တာ မဟုတ်ဘူး... စကားကလည်းများလိုက်တာ..''
စိန်မြင့်သည်သူ၏လိင်တန်ကြီးအား မြတ်နိူး ၏ အခေါင်းထဲတွင် စိမ်လျက် စကားလည်းပြောရင်း
တလှုပ်လှုပ်ဖြင့်လိုးပေးနေသည်။ သို.သော မြတ်နိူး အဖို့မှာကား အရှိန်ကောင်းနေတုန်း စိန်မြင့်က မရိုးမရွ ဖြစ်အောင်လုပ်နေသည့်အတွက် ကာမဇောများ ပိုတက်လာပြီး သူမ ၏ ဖင်ကြီးများမှာလည်း အငြိမ်မနေနိူင်အောင်ပင် ဖြစ်လာရသဖြင့် စိန်မြင့် အားဆက်ပြီးလိုးပေးရန် တိုက်တွန်းလိုက်လေသည်။
မြတ်နိူး က ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီးနောက် စိန်မြင့် သည် သူ၏ကိုယ်ကို မြတ်နိူးပေါ်မှထကာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်အနေအထားသို့ပြောင်းလိုက်လေသည်။ သို့သော် မြတ်နိူး၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ တစ်ဆုံးသွင်းထားသော သူ၏လီးတန်ကြီးကိုကား ဆောင့်လိုးရန်အတွက် ပြန်ပြီးဆွဲမထုတ်သေးပဲ ဒီအတိုင်းပင် စိမ်ကာထားလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်လုံးများကတော့ မြတ်နိူး ၏စောက်ပတ်ကြီးကို ငုံ့ကာ ကြည့်နေလေသည်။
မြတ်နိူး၏စောက်ပတ်ကြီးမှာ နဂိုကတည်းက မို့မို့ဖေါင်းဖေါင်း ရှိရသည့်အထဲ စိန်မြင့်၏ တုတ်ခဲသော လိင်တန်ကြီး ထိုးသွင်းထားသောကြောင့် အဆမတန်ဖေါင်းကားကာ နေလေသည်။ စိန်မြင့် သည် ထိုဖေါင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား သူ၏လက်ဖဝါးဖြင့်အုပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ မြတ်နိူး မှာ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့် ဖြစ်သွားလေသည်။
"အိုကွယ်..လုပ်မှာဖြင့်လည်း လုပ်တော့လေ မောင်လေးရယ်.. မမ ကို မညှင်းဆဲပါနဲ့တော့နော်.. မမ တောင်းပန်ပါတယ်.. ဟင်း ဟင်း ဟင်း...''
မြတ်နိူး မှာ အစွမ်းကုန်ဖြစ်နေပြီး သနားစဖွယ် တောင်းခံလာသောအခါတွင် စိန်မြင့် သည် သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးသွင်းထားသော
သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို ဖြည်းဖြည်းလေးမှ တကယ့်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်။ မြတ်နိူး ၏ ပါးစပ်လေးသည် တဖြည်းဖြည်း ဟ ကာသွားလေသည်။ စိန်မြင့် သည်ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်နေရာ လီးကြီး ဒစ်ပေါ်လာသောအခါတွင် ဆက်ကာ ဆွဲမထုတ်တော့ပဲရပ်လိုက်သည်။ မြတ်နိူးကလည်း စိန်မြင့် သည် သူ၏လီးကြီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပြန်ဆောင့်ကာ ထည့်တော့မည်ဟုတွက်လျက် ပေါင်ကြောများကို တောင့်လျက် စောက်ဖုတ်မျက်နှာပြင်များကို တင်းလိုက်ကာ မျက်စိစုံမှတ်ပြီး စောင့်နေလေသည်။
စိန်မြင့် သည် သူ၏လီးချောင်းကိုပြန်ကာ ဆောင့်မသွင်းသေးဘဲ သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မာတင်းကာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသော မြတ်နိူး ၏နို့သီးလေးနှစ်လုံးကို သူ၏လက်ဖဝါးထဲ ထည့်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်။ တော်တော်ကြာသည်အထိ သူမ၏ အခေါင်းထဲသို့ မျှော်လင့်စောင့်စားနေသော စိန်မြင့် ၏ အတန်က ထိုး၀င်လာခြင်းမရှိသဖြင့် မြတ်နိူး သည် စိတ်မောစွာ သက်ပျင်းတစ်ချက်ချလိုက်ပြီး စိတ်ကိုလျော့ကာ သူမ ၏မျက်လုံးများကိုဖွင့်ကာ ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ စိန်မြင့် သည် သူ၏လီးကြီးကို မြတ်နိူး၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ တရှိန်ထိုး ထိုးသွင်းလိုက်လေတော့သည်။
"ဗြိ... ဘွပ်... ပလွတ် ပလွတ်... စွပ်..ဘုန်း...''
"အမလေး... အား ဟား...''
ဖွင့်လိုက်မိသော မြတ်နိူး ၏မျက်လုံးအစုံသည် ချက်ချင်းပင် ပြန်မှိတ်ကာသွားပြီး သူမ၏ ခါးလေးသည်လည်း ကော့တက်ကာသွားပြီး အော်ဟစ်ကာ သည်းတွားလိုက်သည်။ စိတ်ကိုလျော့ကာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန်ပြီးပျော့လိုက်သောအချိန်တွင် စိန်မြင့် ၏ လီးတန်ကြီးသည် မြတ်နိူး ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ဂမူးရှုးထိုး၀င်သွားပြီး သားအိမ်၀ကို တရှိန်ထိုး ထောက်မိလေသောကြောင့် မြတ်နိူးမှာ အသံပေါင်းစုံထွက်သွားပြီး “ဘုန်း” ကနဲနေအောင် သူမ ၏ဖင်ကြီးကို မွှေ့ယာထက်သို့ ဆောင့်ချလိုက်မိသည်။ ထို့ပြင် ထိုလီးချောင်းကြီးသည် ဆောင့်မလိုးတော့ပဲ ဆက်လက်ဖိကပ်ထားပြီး အပြည့်အသိပ်ဖြစ်နေကာ စကောဝုိင်းသကဲ့သို့လုပ်ပေးနေသည်။
"အမလေး.. ဟင်း ဟင်း... မောင်လေး ရယ်...''
"ကောင်းလား ဟင်... မမ''
"အင်း..ကောင်း..ကောင်းတယ်...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်...''
"ချစ်ကော ချစ်လား ဟင်...''
"ချစ်ပါတယ်ကွယ်...လုပ် လုပ်... ဟင်း ဟင်း ဟင်း''
"ဘယ်လောက်ထိချစ်လဲ''
"အများကြီး..ကျွတ် ကျွတ်..အ များ ကြီးပဲ... အင့် အင့်...လုပ်ပါတော့ကွယ်... မင်းကို မမ သိပ်... ချစ်ပါတယ်..''
ပထမ ဆောင့်ကာလိုးထားသည့် အရှိန်ကလဲရှိ
စောက်ရည်တွေကလည်း မတရားထွက်နေ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ပြည့်ကျပ်နေပြီး ဖိသိပ်ကာ
စကောဝိုင်းပေးနေသောကြောင့် မြတ်နိူး ၏ ခံချင်စိတ်များမှာ ဆည်ကျိုးသကဲ့သို့ တဟုန်ထိုး မရပ်နိူင်အောင်ဖြစ်လာတော့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း စိန်မြင့် ကို တတွင်တွင်သာ လုပ်ခိုင်းနေသည်။
"ဘာလုပ်ရမှာလဲ.. မမ ရဲ့... လိုးရမှာလား..''
"အင်း... ဟုတ်... ဟုတ်တယ်...''
"ပြောလေ မမ ရဲ့... ဘာဟုတ်တာလဲ...''
"ဟို...ဟို.. မမ ကို လိုးပေးပါကွယ်... လိုးပါတော့... လိုးပေးပါတော့...''
"ဟင်း.. နောက်နေ့ကျရင် ကျွန်တော် လာလိုးရင်ကော ခံမလား...''
"ခံ...ခံပါ့မယ်...''
"ဘာခံမှာလဲ..''
"အို..ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ...မင်းလိုးတာကို...မမ
ခံပါ့မယ်..ခံပါ့မယ်.. စိတ်ချပါ...ခု မမ ကို လိုးပေးပါတော့ကွယ်..''
"နောက်တစ်ခါ ကျွန်တော်လိုးရင် မမ ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံရမယ်..ဘယ်နဲ့လဲဖြစ်မလား...''
"ဖြစ်တယ်...အင်း.ဟင်း..ဟင်း.. မင်းလိုးတာကို မမ ဖင်ကုန်းပြီးခံပါ့မယ်... မင်းကြိုက်သလိုသာ မမ ကို လိုးစမ်းပါ.. အမလေး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်... အင်း''
မေးတာကို ပြန်ဖြေရင်းနှင့် မြတ်နိူး တစ်ယောက် တစ်တစ်ခွခွ ပြောရတာကို အကြိုက်တွေ့ လာသည်။ စကားလည်းဆုံးရော စိန်မြင့် သည် သူ၏ လီးကြီးကိုတစ်ချက်ချင်း လေးလေးပင်ပင် ဆောင့်ကာလိုးလေသည်။ သုံးလေးချက်မျှသာ ဆောင့်ရုံရှိသေးသည်။
"မောင်လေး..... မောင်လေး..... တအားဆောင့်ပြီး လိုးပေးစမ်းပါ..... ဆောင့်......ဆောင့်ပါ မောင်လေး ရယ်....''
"ဘွပ်.....ပြွတ်.....ပြွတ်...ဘွပ်.....''
"ဟုတ်ပီ မောင်လေး ရယ်... အဲဒီလိုမျိုးဆောင့်ပါ. ...အား.....အင်း...''
စိန်မြင့် ကသူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မြတ်နိူး ၏ နို့နှစ်လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ကာ အားပါးတရဆောင့်ကာ လိုးလေတော့သည်။ မြတ်နိူး ကလည်း သူမ၏ ဖင်ကြီးတွေကို အိပ်ယာပေါ်မှ ကြွတက်လာသည်အထိ ကော့ကော့ပြီး အားပါးတရ အလိုးခံလေသည်။ ခဏကြာသောအခါ တစ်ကိုယ်လုံး အီဆိမ့်ကာ တက်လာသော စိန်မြင့်သည် သူ၏လီးချောင်းကို မြတ်နိူး ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ တစ်ဆုံးနီးပါး ဆွဲကာဆွဲကာ ထုတ်ပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်။
"ပြွတ်.....ဘွပ်...... ပလွတ်..... ဘွပ်....''
"အမလေး လေး.... မမ ဘယ်လိုဖြစ်..... အမလေး..... အား အား...အွန်း အွန်း.... အိ.. မ....... .မ...... အိုး...... အား''
မြတ်နိူး တစ်ကိုယ်လုံးမြောက်ကြွကာ ကော့တက်သွားချိန်မှာပင် စိန်မြင့် သည်လည်း ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်လျက် မြတ်နိူး ၏ကိုယ်လုံးဆီသို. သူ၏ကိုယ်လုံးကြီးမှာ မှောက်ရက်ကျသွားလျက် နှစ်ယောက်သားစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ပြိုင်တူရောက်သွားလေတော့သည်။
--------------------------------------------------
ဒီည ထွန်း၀င်း နှင့် ချိန်းထားသည့်အတွက် လှလှမိုး ရင်တွေခုန်နေသည်။ ထွန်း၀င်း နှင့် လှလှမိုး တို့ချစ်နေကြသည်မှာ တစ်နှစ် နီးပါးရှိနေကြပြီ ဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သည့် တစ်ပတ်လောက်ကာမှသာ ဆိတ်ကွယ်ရာနေရာတွင် ဆုံဖြစ်ခဲ့ပြီး ကာမစပ်ယှက်သည်အထိ ဖြစ်ခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့က
အိမ်ရှင်များပြန်ရောက်လာသဖြင့် ထွန်း၀င်း နှင့် လှလှမိုးတို့တစ်ကြိမ်သာလုပ်လိုက်ရပြီး မပြန်ချင်ပြန်ချင်ဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက်ချိန်းတွေ့သော အိမ်မှ ပြန်ခဲ့ရလေသည်။ အာသာမပြေသော ထွန်း၀င်းက နောက်ထပ်တွေ့ရန်ချိန်းသော်လည်း လှလှမိုး သည် မိန်းခလေးပီပီ ကိုထွန်း၀င်းကို ချက်ချင်းကြီး မလိုက်လျောသေးပဲ ရက်အတန်ငယ် ကြာသောအခါမှ ဒီညတွင်အိမ်သို့လာရန် ချိန်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လို အိမ်ထဲသို့၀င်လာရမည်ကို လှလှမိုး က ထွန်း၀င်းအား အသေအချာရှင်းပြထားပြီး ဖြစ်သည်။ လှလှမိုး သည် ထွန်း၀င်း လာလျှင် အလွယ်တကူအိမ်ထဲသို့ ၀င်လာနိူင်ရန်အတွက် အိမ်နောက်ဖေးတံခါးကို စေ့ရုံသာ စေ့ထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။
ဖြစ်ချင်တော့ ဒီနေ့ညမှ မီးကပြတ်သွားသည်။ (ဘယ်နှစ်ခုနှစ်က ကစာအုပ်လည်းမသိဘူး၊ မီးပြတ်သွားတာကို အထူးအဆန်းလုပ်ပြီး
ထည့်ရေးထားတယ်။ စကားချပ်) လှလှမိုး
ပိုပြီးအကြိုက်တွေ့သွားသည်။ လှလှမိုး သည် မှန်ရှေ့သို့ သွားကာ အခန်းထဲတွင်ထွန်းထားသော ဖယောင်းတိုင်မီးဖြင့် သူမ ၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှည့်ပတ်ကာကြည့်နေသည်။ ပြီးနောက် လှလှမိုးသည် သူမ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အင်္ကျီတွေကို ချွတ်လိုက်ပြီး ထမီကိုရင်လျှားလိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ဖယောင်းတိုင်မီးကို မှုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲနေလိုက်သည်။
လှလှမိုးသည် တစ်ခါကြုံဖူးပြီဖြစ်သဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းမှန်းသိနေပြီဖြစ်သည်း ယခုလည်း သိပ်မကြာမီမှာပင် ခံစားရတော့မည် ဖြစ်သော အရသာအတွက်ကြိုတင်ကာ ရင်ခုန်နေမိလေသည်။ ထွန်း၀င်း ကလည်း ယခုအချိန်အထိ ပေါ်မလာသေး၊ စိတ်တွေကလည်း အရမ်းထလာပြီဖြစ်သဖြင့် လှလှမိုး သည် မနေနိူင်မထိုင်နိူင်ဖြစ်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို လက်ထည့်ကာ ရွရွလေးပွတ်ပေးနေမိသည်။
-----------------------------------------------------------
ဟိုတစ်နေ့က မြတ်နိူး ၏ အပျိုရည်ကို ရယူပြီးနောက် နောက်ထပ်တွေ့ကြရန် ထပ်ချိန်းသော အခါတွင် မြတ်နိူးက ဧည့်သည်များလာမည်ဖြစ်သဖြင့် သုံးရက်ခွါကာ ဒီနေ့ညတွင် လာခဲ့ရန် စိန်မြင့်အား ချိန်းလိုက်လေသည်။ အမှန်တကယ်တွင်တော့ မြတ်နိူး သည် အစိမ်းသက်သက်ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုနေ့က စိတ်တိုင်းကျပြုမူထားသည်လည်း ဖြစ်သည့်အတွက် သူမမှာ နာကျင်ကိုက်ခဲနေမည်ကို စိုးရိမ်သည့်အတွက် သုံးရက်ခြားကာ ချိန်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
စိန်မြင့် သည် နှာထန်ကာအပေးကောင်းသော ဆရာမ
မြတ်နိူး ကို နှစ်သက်စွဲလန်းကာ နောက်တစ်ကြိမ် အမြန်တွေ့ချင်နေသည့်အလျောက် စိန်မြင့် သည် မြတ်နိူး တို့အိမ်သို့လှမ်းခဲ့လေသည်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ မီးကပျက်နေသဖြင့် စိန်မြင့်သည် စမ်းတဝါးဝါးဖြင့် လာခဲ့ရသည်။ အခန်းထဲသို့ရောက်သောအခါ ကုတင်ရှိမည်ထင်သော နေရာသို့မှန်းဆကာ ၀င်သွားသည်။ ကုတင် နှင့် သူ၏ခြေထောက်တို့ တိုက်မိသောအခါ ကုတင်ကို လက်နှင့်စမ်းရင်း တက်ထိုင်လိုက်သည်။ နူးညံ့အိထွေးလှသော ကိုယ်လုံးလေးကို စမ်းမိသောအခါ စိန်မြင့် သည်သူ၏ပုဆိုးကို ကုတင်အောက်မှာပင် ချွတ်ချလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ စိန်မြင့် သည်
သူမ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို အငမ်းမရ ပွတ်သပ်ကာ မျက်နှာအနှံ့ တရစပ်နမ်းလေတော့သည်။ စိန်မြင့် ၏လက်က သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံး ကို ပွတ်သပ် ဆုပ်နယ်ပေးနေလေတော့ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ထမီတစ်ထည်သာ ရင်လျှားထားသည်ကို သိရသဖြင့် သူမ၏ထမီကို ဆွဲပြီးချွတ်လိုက်ရာ သူမကလည်း ဝိုင်းကာ ချွတ်ပေးသည်။
<ဥ<သြညအ သ<>
မြတ်နိူး ၏ပါးတွင် အရင်တစ်ခါနမ်းတုန်းကလို ရှင်မတောင်သနပ်ခါး မရဘဲ မိတ်ကပ်နံ့ရသဖြင့် မမနိူး တစ်ယောက် သူလာမည်ကိုသိသဖြင့်
မိတ်ကပ်လူးထားပေးသည်ဟုထင်ကာ စိန်မြင့် မှာ သဘောခွေ့သွားလေသည်။ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ ထမှကျွတ်သွားသည် နှင့် စိန်မြင့် သည်လည်း သူ၏အင်္ကျီကို ကမန်းကတန်းချွတ်လိုက်ပြီး သူမ၏နို့ကို ကုန်းကာစို့လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ သူ၏ လက်ကိုထည့်ကာ စောက်ဖုတ်လေးကို စုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
"ဟင်......''
သူမ ၏စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေသည့်အပြင် ဟိုနေ့တုန်းကလို စောက်ဖုတ်ပေါ်ရှိ စောက်မွှေးများမှာ ခပ်ရှည်ရှည် ထူထူထဲထဲလေးမဟုတ်ဘဲ ခပ်ပါးပါးဖြင့် ငုတ်စိလေးဖြစ်နေသည်ကို သတိထားလိုက်မိသည်။ ထို့ကြောင့် စိန်မြင့် လည်းအံ့သြသွားပြီး နှုတ်မှ ဟင် ကနဲထွက်သွားစဉ် သူမကလည်း တစ်စုံတစ်ခု ကို ပြောရန် ပါးစပ်ပြင်လိုက်စဉ်မှာပင်
"အဟမျ......အဟမျး......''
အခြားတစ်ဖက်ခန်းရှိ အိပ်ခန်းထဲမှ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ချောင်းဟန့်သံကို ကြားရသဖြင့် ဘာမှမပြောတော့ဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ သူမ ၏ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ဘေးမှနေကာ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့မှောက်ကာ နို့စို့ပေးနေသော စိန်မြင့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖက်ထားလေသည်။ အတော်ပင် စိတ်ထလာပြီဖြစ်သော စိန်မြင့် သည် နို့စို့ရင်းမှ သူမ ၏ကိုယ်ဆီသို့ခွတက်လိုက်ရာ သူမကလည်း အလိုက်သင့်ပင် ဒူးထောင်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်။ စိန်မြင့်သည် သူ၏လီးကြီးကို ကိုင်ကာ သူမ၏ စောက်ပတ်၀ကို တေ့စမ်းပြီး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"ဗြစ်.....ဗြစ်......ဗျိ.... ဖြစ်.... ဘွပ်...''
" အိ...အု....အု..''
သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တုန်ကာတက်သွားလေသည်။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ၀င်လာသော လီးကြီးကား အခေါင်းနှင့် မဆန့်ဘဲ ကြပ်သိပ်လွန်းသဖြင့် လှလှမိုး မှာ အတော်ပင် နာသွားလေသည်။ သို့သော်လည်း တစ်ဖက်ခန်းရှိ ဖခင်တုိ့ အသံကြားသွားမည်စိုးသဖြင့် အသာအယာ အသံတိုးတိုးဖြင့် အော်သည်းလေသည်။ ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်သာယခုထက်ပိုပြီး ပြဲအာသွားသော်
နည်းနည်းသက်သာသွားမည်ဟုတွေးကာ သူမ၏ ထောင်ထားသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန်ကားပြီး သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ပေါင်ကြားထဲသို့ ထည့်ကာ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို ဖြဲပေးလေသည်။
လီးက ၀င်သွားပြီဆိုသည်နှင့် စိန်မြင့် သည် တစ်ချက်ခြင်း ဆောင့်ကာလိုးလေသည်။ စိန်မြင့် မရောက်မီကထဲက စိတ်တွေထနေသော လှလှမိုး ကလည်း အောက်မှနေကာ ကော့ပေးပြီး ကောင်းကောင်းအလိုးခံနေသည်။ စိန်မြင့် သည် အရှိန်ရလာပြီဖြစ်သဖြင့် တစ်ချက်ခြင်း မဟုတ်တော့ဘဲ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ကာ ပေးနေလေပြီ၊ သူမကလည်း စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို အသေအချာဖြဲပေးကာ တအင်းအင်း နှင့်ဖြစ်လာနေချေပြီ။ ထိုအခိုက်မှာပင် စောစောက ပြတ်သွားသောမီးက ဖြတ်ကနဲပြန်လင်းလာသည်။
"ဟင်......''
"အို.......''
စိန်မြင့် ကသူမကို အရင်တွေ့လိုက်ရသည်။ သူလိုးနေသည်မှာ မြတ်နိူး မဟုတ်ဘဲ မြတ်နိူး၏ညီမ
အသက်(၁ဂ) နှစ်သာရှိသေးသော လှလှမိုး ဖြစ်နေသည်ကို မီးရောင်အောက်တွင် တွေ့လိုက်ရသည်။ စိန်မြင့် ၏ ဟင် ဆိုသော အသံကြောင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိလိုက်သော လှလှမိုး မှာလည်း သူမကို ယခု အားပါးတရ လိုးနေသူသည် ထွန်း၀င်း မဟုတ်ဘဲ လွန်ခဲ့သော သုံးရက်လောက်က သူမ အစ်မ၏ အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသော စိန်မြင့် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့်
အံ့သြသွားမိသည်။
သူတို့နှစ်ယောက်၏ အနေအထားကလည်း ကြည့်ပါဦး။ နှစ်ယောက်စလုံး ၀တ်လစ်စလစ် ဖြစ်ကာ အရည်တွေစိုရွှဲနေသော သူမ၏ အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားသော စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ စိန်မြင့် က သူ၏လီးကြီးကို အဆုံးထိ ထိုးသွင်းထားပြီး တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် အံ့သြစွာဖြင့် မျက်လုံးအပြူးသားနှင့် စိုက်ကြည့်နေသောအဖြစ်။
"ဟာ.... မိုးမိုး ပါလား....''
သူမကတော့ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ ပြုံးစိစိဖြင့် စိန်မြင့် ကို ကြည့်နေသည်။ ထို့ကြောင့် စိန်မြင့် သည် မလုံမလဲဖြင့်
"ခွင့်လွှတ်ပါ မိုးမိုး ရယ်..... အကိုက မမနိူး မှတ်လို့ပါ.....''
"ဒ်ီလိုလုပ်နေတာ ဘယ်လောက်ကြာပြီ်လဲ''
"မကြာသေးပါဖူး မိုးမိုး ရယ် အယင် (၃)ရက်လောက်တုန်းကပါ''
"ကျွန်မ သိပါတယ်..''
"ဟင်..... မိုးမိုး ကသိတယ်လား.....''
"အခု မမနိူးက... မမနိူး အခန်းက ဟိုဖက်မှာ.... ကဲပါ ခုမှတော့ မထူးတော့ပါဘူး၊ လုပ်စရာရှိသာတာ လုပ်ပါတော့....''
"ဟုတ်မှလဲလုပ်ပါ မိုးမိုး ရယ်...''
"မိန်းကလေးတစ်ယောက်က အရှက်ကိုတောင်မငဲ့ဘဲ ပြောလာပြီဘဲ၊ စဉ်းစားကြည့်ပါဦး အကိုရယ်..''
"ဒီလိုဆိုလည်း.. ကဲ..... ကဲ...''
"ဘွပ်.... ပြွတ်.... ပြွတ်...စွပ်....စွိ.....''
"အင်း...အု...ဟား..''
စိန်မြင့် သည်အားပါးတရဆောင့်ကာ လိုးလိုက်ရာ လှလှမိုး မှာကော့ကာတက်သွားလေသည်။
"အမလေး..... နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းပါလား အကိုရယ်.....''
လှလှမိုး သည်သူမ၏ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းလျက် စိန်မြင့် ၏ရင်အုပ်ကြီးအောက်မှနေကာ ဆီးတွန်းထားမိသည်။ စိန်မြင့် သည် သူမ ၏ လက်နှစ်ဖက်ကိုအသာဖယ်ပြီး မို့မောက်ကာ တင်းအိနေသော နို့ နှစ်လုံးအား တစ်လုံးစီစို့ပေးနေရာ သူမ၏ခါးမှာ တဖြည်းဖြည်းကော့တက်လာသည်။ ထိုသို့ကော့လာသောအခါ စိန်မြင့် သည် ခပ်ပြင်းပြင်း (၃)(၄) ချက်လောက်ဆောင့်ချပေးလိုက်ပြန်သည်။
"အမလေး.... အကိုရယ်.....ဖြေးဖြေး...''
လှလှမိုး ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဖြတ်ဖြတ်လူးသွားလေသည်။ စိန်မြင့် သည် ဆက်မဆောင့်တော့ဘဲ သူမ၏နှုတ်ခမ်းများကို စုတ်ပေးလိုက်ရာ လှလှမိုးသည် တဖြည်းဖြည်းငြိမ်ကျသွားလေသည်။ တို့နောက် စိန်မြင့် သည် တဆုံးသွင်းထားသော သူ၏လီးကို လှလှမိုး စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ဖိသိပ်ကာ နှဲ့ပေးလေသည်။ ထို့ပြင် သူမ၏နို့အုံများကို ဖြည်းညင်းစွာ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်၊ တဖန် နို့သီးခေါင်းများကို လက်မနှင့် လက်ညှိုးကြားတွင် လှိမ့်ကာချေပေးလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သောအခါတွင် လှလှမိုး ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုသည် ပွစိပွစိ ဖြစ်လာပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ တစ်စုံတစ်ရာကလည်း စိန်မြင့်၏ လီးထိပ်ဖျားကို ရစ်ပတ်ကာ ဆွဲညှစ်ထားလေသည်။
"အကို....''
"ဘာလဲ မိုးမိုး...''
"မမ ကိုလုပ်တုန်းက ဒီလိုဘဲလားဟင်.....''
"ဟုတ်တယ်... အစကတော့ ဒီလိုပဲနာတာပေါ့..... နောက်တော့ ကောင်းတယ်ဆိုပြီး
ဆောင့်ခိုင်းတော့တာပါပဲ ....''
" ဒါဖြင့် ...... ကျွန်မကိုလည်း ..... ဟာ ရှက်စရာကြီး ......''
အကြောင်းသိသွားပြီဖြစ်သော စိန်မြင့် သည် သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကိုဆွဲကာ တစ်ချက်ခြင်း မှန်မှန်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
"ကောင်းတယ် အကိုရယ် .....''
" နောက်ဆို ဒီ့ထက်တောင် ကောင်းဦးမယ် .....''
စိန်မြင့် သည် ဖြေးဖြေးနှင့် မှန်မှန်သာ ဆောင့်ပေးနေသဖြင့် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာသော လှလှမိုး သည် စိန်မြင့် ၏ကျောပြင်ကို ပွတ်သပ်ရင်း
"မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပေးပါ အကိုရယ် ..... ကျွန်မ အထဲတည်းက မနေနိူင်အောင် ယားတက်လာပြီ ...''
"ဒါကြောင့်ထင်ပါရဲ့ မိုးမိုး ရဲ့ အထဲတည်းက အကို့ဟာကို စုပ်ယူနေတယ်.....''
လှလှမိုး ၏စောက်ပတ်မှာ မျှော့ဖြစ်သဖြင့် စိန်မြင့် ၏လီးထိပ်ဖျားကို ရစ်ပတ်ပြီး တမြှင်းမြှင်း စုတ်ယူလာရာ စိန်မြင့် သည် ထူးကဲသောအရသာကို ခံစားရလေသည်။ စုပ်မျှော့၏ ဒါဏ်ကို ကြာရှည်မခံနိူင်သော စိန်မြင့် မှာ လှလှမိုး ၏ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး မနားတမ်းပင် ဆောင့်လေတော့သည်။ မကြာမီ မှာပင်
"ဟား..... အကို .... အမလေး လေး .....''
ဟား..... ဟား ဟား .... ကောင်းလှချည်လား မိုးမိုးရယ်... အကိုမနေနိူင်တော့ဘူး... ဟင်း ဟင်း ဟင်း .....''
ဟူသော အသံတို့နှင့် ပထမ မိုးမိုး က စိန်မြင့်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုကြုံးကာဖက်လိုက်ပြီး စိန်မြင့်ကလည်း သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ပြန်လည်ကြုံးဖက်ကာ နှစ်ဦးစလုံး တွန့်ကာလိမ်ကာ နိမ့်ချည်မြင့်ချည် ဖြင့် ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ တက်လှမ်းပြီး သားအိမ်၀ထိ အောင်ပန်းထုတ်လိုက်သော စိန်မြင့် ၏ သုတ်ရည်များကို လှလှမိုးက စုပ်ယူနေလေတော့သည်။
--------------------------------------
စိန်မြင့် နှင့်ချိန်းထားသော မြတ်နိူး သည် ကုတင်ပေါ်တွင် တစ်စောင်းလေးလှဲကာ
စောင့်မျှော်ကြိုလင့်နေရင်း သွေးသားများ ထကြွနေလေသည်။ ပြီးတော့ မီးကလည်း ပျက်နေသဖြင့် တစ်ယောက်ထဲ ကုတင်ပေါ်တွင် စိတ်ကူးနေရင်း စိတ်များထကြွသည်ထက် ထကြွလာသဖြင့် သူမ၏အ၀တ်အစားများကို ချွတ်ကာ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်ကို သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်လွှားလိုက်သည်။ သိပ်မကြာလိုက်ပါချေ
သူမ၏ ကုတင်ဘေးသို့ လူတစ်ယောက် ရောက်လာသည်ကို သိလိုက်ရသည်။
ထိုသူသည် အမှောင်ထဲတွင် သူမ၏ ကိုယ်လေးကိုစမ်းသည်။ မြတ်နိ်ူး ကလည်း ငြိမ်နေသည်။ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် အ၀တ်အစားမရှိဘဲ စောင်ပါးလေးတစ်ထည်သာ လွှမ်းခြုံထားသည်ကို သိရသဖြင့် ထိုသူကလည်း သူ၏အ၀တ်အစားတွေကို ကုတင်ဘေးတွင် ရပ်လျက်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ကုတင်ဆီသို့ ဒူးထောက်ကာတက်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ စောင်ပါးလေးကို ဆွဲခွါပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ကာ မျက်နှာအနှံ့နမ်းသည်။ နှုတ်ခမ်းဖျားလေးကို အသာစုပ်ကာနမ်းသည်။
နှုတ်ခမ်းလေးကို ခဏမျှ စုပ်နမ်းပေးပြီးတော့ သူမ၏နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သူ၏ပါးစပ်ဖြင့်
အားပါးတရ စုပ်ပေးလေသည်။ သူ၏လက်ကလည်း အငြိမ်မနေပါ၊ မြတ်နိူး၏ စောက်ဖုတ်လေးကို အသာအုပ်ကိုင်ကာ အကွဲအကြောင်းတစ်လျောက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ် တွင် စောက်ရည်ကြည်များမှာ ရွှဲနစ်ကာနေလေပြီ။ ပြီးတော့သူက မြတ်နိူး ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာထောင်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားကာ ပေါင်ကြားထဲတွင် ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ့မျက်နှာက မြတ်နိူး ၏စောက်ပတ်ဆီသို့ မှောက်ချလိုက်သည်။ မြတ်နိူး သည် သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ခေါင်းကို လှမ်းကိုင်ကာ တစ်ခုခုပြောတော့မည့်အချိန်တွင်
"အဟမျး.... အဟမျး .....''
အခြားတစ်ဖက်ခမ်းမှ ဖခင်ဖြစ်သူ၏ ချောင်းဟန့်သံကို ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဘာမှ မပြောတော့ပဲ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ မာန်တင်းလိုက်လေသည်။ ထိုသူ၏ မျက်နှာကတော့မြတ်နိူး၏ အဖုတ်ပေါ် မှောက်ကျသွားရုံမကာ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကိုပင် သူ၏လျှာဖြင့် ထိုးယက်ကာနေလေပြီ။
"အိ... အို... အွန်း ....''
မြတ်နိူး မှာခါးလေးကော့တက်လာလိုက် ဖင်ကြီးတွေ မွှေ့ယာပေါ်မှ ကြွတက်လာလိုက်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ နေလေသည်။ သူမ
လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် မြတ်နိူး စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကိုဖြဲကာ သူ၏လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးထည့်ကာ အဆက်မပြတ် ယက်ပေးနေသည်။
"အား ... အမလေး ... အို... ရှီး ရှီး ....''
မြတ်နိူး၏တစ်ကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို မစေ့နိူင်တော့ဘဲ သည်းတွားလိုက်ရှာသည်။ မြတ်နိူး သည် သူ့လျှာဒဏ်ကို မည်သို့မျှဆက်ပြီး မခံနိူင်တော့။ အထဲတည်းတွင် ယားကာ တက်လာလိုက်သည်မှာလည်း မပြောပါနှင့်တော့။
"တော်ပြီ .... မယက်နဲ့တော့ .... ဟို ကုန်းပေးမယ် .... လိုးပါတော့ ....''
မြတ်နိူး သည်အသံကို အုပ်ကာ မသဲမကွဲ တီးတိုးလေးပြောလိုက်လေသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ ပြီးခဲ့သော ၃ရက်လောက်က စိန်မြင့် အား မြတ်နိူး ကနောက်တစ်ခါဆိုလျှင် ဖင်ကုန်းပြီးခံမည်ဟု ကတိပေးခဲ့သည်။ ယခုလည်း စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့် အကလိခံရသည့်ဒဏ်ကို မခံနိူင်တော့ သည်ကတစ်ကြာင်း၊ နှာလည်းအလွန်ထကာ ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သောကြောင့်၄င်း မြတ်နိူး က ဖင်ကုန်းပေးမည်ဟုဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
မြတ်နိူး ထိုသို့ပြောပြီးသည့်အချိန်မတော့ ထိုသူသည် သူ၏ မျက်နှာကို စောက်ပတ်ဆီမှခွါလိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်လေသည်။ မြတ်နိူး သည် အမောပင် ဖြေမနေတော့ပဲ ချက်ခြင်းလူးလဲထကာ အိပ်ယာပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ပေးလိုက်သည်။ သူက တော့ မြတ်နိူး ၏နောက်တွင် ဒူးထောက်ကာ ထိုင်လိုက်ပြီး လုံးတစ်နေသော မြတ်နိူး၏ ဖင်ကြီးတွေကို လက်ဖြင့်စမ်းပြီး ငုံ့ကာ နမ်းလိုက်သောအခါ မြတ်နိူး ခါးသည် ခွက်သွားပြီး တင်သားများမှာလည်း ခါယမ်းသွားလေသည်။
ပြီးတော့ နောက်သို့စူထွက်နေသော မြတ်နိူး ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ဖြင့်စမ်းကာ သူ၏ လီးတံကြီးကို စောက်ပတ်၀တွင်တေ့ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လျောတိုက်ပြီး သူ၏လဒစ်ဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်သောအခါ မြတ်နိူး ၏ ဖင်ကြီးများသည် တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ယမ်းကာနေလေသည်။ ပြီးတော့လည်း သူ၏ထိပ်ဖြင့် မြတ်နိူး၏ စောက်စေ့လေးကို ဖိဖိထိုးပေးနေလေသည်။ အစကတည်းက အတော်ခံချင်နေပြီဖြစ်သော မြတ်နိူး မှာ စောက်ရည်ကြည်များ သူမ၏ပေါင်ဆီသို့ စီးကျလာသောအခါတွင် ဆက်လက်သည်းမခံနိူင်တော့သဖြင့်
"လုပ် ..... လုပ်..တော့လေ ..... လိုးတော့ ..... ဟင့်''
အသံအုပ်အုပ်ဖြင့် မသဲမကွဲ ဗလုံးဗထွေး ပြောလိုက်လေသည်။ ဒီတော့မှ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်၀တွင်ပြန်တေ့ပြီး သူမ၏ခါးကိုလက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ လိုးသွင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူ၏ လက်နှစ်ဖက်က မြတ်နိူး ၏ခါးကို သေချာစွာ ဆုပ်ကိုင်ပြီး အားပါးတရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။
"ပလွတ်... ဘွတ် ... ပြွတ် ... စွပ် .... ''
"အ .. အင့် .. အ .. အို ..''
အရှိန်ကောင်နေတုန်းရှိချိန်မှာပင် ပြတ်သွားသော မီးကပြန်လာသဖြင့် မီးချောင်းလည်း ပြန်လင်းလာသည်။
"ဟင် .. မမြတ်နိူး ..''
"အို .. ကိုထွန်း၀င်း လား ..''
မြတ်နိူး ကား လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားသဖြင့် လိုးနေသူ၏မျက်နှာကို မမြင်ရ၊ သို့သော် သည်အသံကိုတော့ ကျက်မိနေသည်။ သူမ ကိုလိုးနေသူသည် စိန်မြင့် မဟုတ်ပဲ သူမ ညီမ၏ ရည်းစားဖြစ်သူ ထွန်း၀င်း ဖြစ်နေကြာင်း သိလိုက်ရသောအခါ မြတ်နိူး မှာ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်သွားလေသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း သူမ၏ အခေါင်းတွင်းသို့ သွင်းထားသော လီးတန်ကြီး ပြန်နှုတ်သွားမှာကိုလည်း မလိုလားပါ။ ထို့ကြောင့်
"ကဲပါလေ .. အခုမှတော့မထူးတော့ပါဘူး .. လုပ်စရာ ရှိသာတာ လုပ်ပါတော့ .. ကိုထွန်း၀င်း ရယ် ..''
ထွန်း၀င်းသည် လှလှမိုး နှင့်ကြိုက်နေသော်လည်း မြတ်နိူး ကို ခိုးခိုးကြည့်ကာ စိတ်ဖြင့် ပစ်မှားလာခဲ့သည်မှာ အတော်ပင်ကြာလှပြီ။ ယခု သူစိတ်ကူးထဲတွင်သာ လိုးနေရသော မြတ်နိူး ကတကယ့်အပြင်တွင် လိုးပေးရန် ပြောလာသောအခါ ထွန်း၀င်းသည် စိတ်ကိုလွှတ်လျက် အားပါးတရပင် ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။
"ဘွတ် .. ဗြွတ် .. စွိ စွိ ..''
"အို .. အား ဟား .. ကောင်းလိုက်တာ .. ကိုထွန်း၀င်း .. ဆောင့် ဆောင့် နာနာဆောင့် ..... အ အ အား ..''
----------------------------------------------------------------
မြတ်နိုးနှင့် လှလှမိုးတို့ ညီအစ်မနှစ်ဦးကား ချစ်သူချင်း လဲလှယ်ကာ ခံစားလေ့ရှိကြသော " ဘုံအချစ် " ၏ အရသာကိုမမျှော်လင့်ပဲ ခံစားမိကြလေတော့သတည်း။ .....
ပြီးပါပြီ
Crd မူရင်းရေးသူ
No comments:
Post a Comment