Saturday, June 22, 2019

ဆရာမ​ေလးမ်ား



ကားမွတ္တိုင္႐ွိရာသို႔ လူက်ပ္ေနေသာ ဘက္စ္ကားတစ္စီး ထိုစိုက္လာသည္။ ကားရပ္သည္ႏွင့္ ဆရာမေလး ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ ကားေပၚမွ အျမန္ဆင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္အိပ္႐ွိရာသို႔ လမ္းေလ်ွာက္ျပန္ခဲ့သည္။

ရပ္ကြက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေ႐ွ႕က ျဖတ္ေလ်ွာက္ေတာ့ လွပေသာ ခနၶာကိုယ္ေလးကို ေယာက္်ားသားေတြရဲ႕ မ်က္စိအစာေကြၽးျခင္းခံရသည္။ ဒါတင္မက ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ ခ်ာတိတ္တေယာက္က ေတာက္တဲ့လို ကပ္ပါလာျပန္သည္။ အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ သူမ၏သူငယ္ခ်င္း ျမဴႏွင္းေဝက ထြက္ေစာင့္ေနသည္။ ကပ္ပါလာေသာ ခ်ာတိတ္လဲ ျမဴႏွင္းေဝကိုေတြ႔မွ ျပန္လွည့္သြားသည္။

သူမတို႔အိမ္က ရပ္ကြက္အစြန္က်၍ သီးသန္႔ဆန္သည္။ ျခံက်ယ္ႀကီးထဲမွာ ခိုင္ခံ့ေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးေဆာက္ထားသည္။ ဒါတင္မက ျခံထဲတြင္လဲ သစ္ပင္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပါက္ေနျပန္ေသးသည္။

ကိုယ္ရံေတာ္ေတြ ပါေတြနဲ႔ပါလား မိရံု

ကေဂ်ာင္ေတြပါဟာ အာရံုလိုက္ေနာက္ေနတာ။

ကဲပါ ေရးခ်ိဳးထမင္းစားၿပီး နားရေအာင္။

အင္း
သူမ ျမဴႏွင္းကိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ နားခ်င္ၿပီေလ။


----------------------------------------------------------

ည ၁၂နာရီ

ျမေလးရံုတို႔အိမ္ထဲ လက္နက္ကိုင္ မ်ပ္နွာဖံုးစြပ္ထားေသာ လူစိမ္းငါးေရာက္ခန္႔ ေဖာက္ထြင္းဝင္ေရာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမတို႔၏ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သူ မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ႏိႈး၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ထိုင္ခိုင္းသည္။

႐ွင္တို႔ ဘယ္သူေတြလဲ ။ ကြၽန္မတို႔ကို ခ်မ္းသာေပးပါ႐ွင္ ပစၥည္းေတြ ႀကိဳက္သေလာက္ ယူ ယူ

တိတ္စမ္း။ ေသာက္စကားမမ်ားနဲ႔ ငါေျပာတာနားေထာင္။

ခုနင့္သူငယ္ခ်င္းကို ငါတို႔ေခၚသြားမယ္။နင့္သူငယ္ခ်င္း မေသေစခ်င္ရင္ ငါတို႔ေခၚတဲ့ အခါငါတို႔ခိုင္းတာလုပ္ေပး။ ရဲတိုင္လို႔ကေတာ့ နင့္သူငယ္ခ်င္း အေသပဲ။

မလုပ္ၾကပါနဲ႔႐ွင္

ျမတ္ေလးရံုေတာင္ပန္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ လူတစ္ေယာက္က အေနာက္မွေန၍ ခႏၶကိုယ္ကိုခ်ဳပ္ကာ သူမႏွားေခါင္းႏွင့္ ပါးစပ္ကို ေမ့ေဆးပဝါျဖင့္အုပ္လိုက္ရာ သူမေမ့ေမ်ာသြားသည္။

ထို႔ေနာက္ လူစိမ္းမ်ားမွ ျမဴႏွင္းေဝကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ေလေတာ့သည္။ဒါတင္မက ႀကိဳးတုပ္ေနစဥ္ စူမခနဓာကိုယ္ကိုလဲ ဟိုကိုင္ဒီကိုႏွင့္ လက္သရမ္းၾကေသးသည္။ ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ပါးစပ္ကိုလဲ တိပ္နဲ႔ကပ္ကာ သူမကို ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။

မေလးရံုတစ္ေယာက္ မနက္၈နာရီခန္႔မွာ ျပန္သတိရလာသည္။သတိရရျခင္း တစ္အိမ္လံုး အေျပး အလႊား ႐ွာၾကည့္ေသးသည္။ဧည့္ခန္းနံရံမွာ ကပ္ထားသည့္

ေကာင္မေလး
မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ငါတို႔ေခၚသြားတယ္
ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေ႐ွာက္ထမွာပါ။
ရဲတိုင္တာေတြ ဘာေတြလုပ္ရင္ေတာ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းကို ေခါင္းတစ္ျခား ကိုယ္တစ္ျခား ျပန္ပို႔လိုက္မယ္။

D&M

P.s ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ပံုမွန္အတိုင္းဟန္မျပတ္ေနပါ။

သူမစိတ္အားငယ္စြာ ငိုေႂကြးမိသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏အမိန္႔အတိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဟန္မျပတ္ေနထိုင္ရင္းေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။

ျမဴႏွင္းေဝ ေပ်ာက္သြားတာ သံုးပါတ္ခန္႔ၾကာေနၿပီ။ ခုထိဘာမွမထူးျခားေသး။
သူမကိုလည္း ဘာမွအဆက္အသြယ္မလုပ္ေသးသျဖင့္ ဒီရက္ပိုင္း အရမ္းစိတ္ေလးေနသည္။ေက်ာင္းမွာလဲ စာသာသင္ေနရသည္။ စိတ္ကမပါ။

ဆရာမျမေလးရံု ။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီး ေခၚေနတယ္။

ျသ ဟုတ္ကဲ့ က်မသြားလိုက္မယ္ဟု ျပန္ေျပာရင္း ျခင္းကေလးဆြဲကာ ရံုးခန္း႐ွိရာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

ဆရာမႀကီး ေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါ။

ျမေလးရံုရဲ႕ အသံေၾကာင့္ စာရင္းၾကည့္ေနရာမွ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမ ေဒၚနီလာေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။

ျသဆရာမ ။ဟုတ္တယ္။ ဒီစာရင္းေလး နည္းနည္းဝိုင္းလုပ္ေပးဖို႔ပါ။ သန္ဘက္ခါ ပညာေရးမႉးရံုးကိုပို႔ရမွာဆိုေတာ့ေလ။

ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္။

သူမလဲ ေဒၚနီလာႏွင့္အတူ စာရင္းဝိုင္းလုပ္ေနလိုက္တယ္ ၅နာရီခြဲေလာက္မွစာရင္းက ၿပီးသည္။ေက်ာင္းထဲမွာလဲ ဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့။

ထိုစဥ္ဆရာမႀကီးဖုန္းမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။ ဆရာမႀကီးက ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး ျမ္ေလးရံုထံကမ္းေပးကာ

ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္က မင္းနဲ႔စကားေျပာ ခ်င္လို႔တဲ့

သူမဇေဝဇဝါႏွင့္ ယူနားေထားာင္လိုက္သည္။

ရႊမ္
ရႊမ္း

အမေလး

တစ္ဖက္မွာ ႐ိုက္သံေတြႏွင့္
ျမဴႏွင္းေဝ၏ ေအာ္သံ...............

မင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အသက္႐ွင္လ်ွက္ျပန္ေတြ႔ခ်င္ရင္ ငါတို႔ခိုင္းတာကို လိလိမၼာမၼာနဲ႔ လုပ္။မင္းလိမၼာတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ေန႔ မင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔မင္းကိုေတြ႔ခြင့္ေပးမယ္ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုၾကံလို႔ကေတာ့ မင္းသူငယ္ခ်င္းအေသပဲ။

ညကေျပာလိုက္ေသာ ေဒၚနီလာ၏ စကားမ်ားက. ျမေလးရံု၏ နားမွာၾကားေယာင္ေနမိသည္။ဒီေန႔ ျမေလးရံု ေက်ာင္းကို အေစာဆံုးေရာက္လာသည္။ ခါတိုင္းလို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ႏွင့္ေတာ့မဟုတ္ ။ မလံုမလဲ စိတ္ႏွင္ ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ျဖစ္ေနသည္။

ေက်ာင္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ နားေနခန္းမွာ အိပ္နဲ႔ျခင္းကိုထားကာ ေက်ာင္းေစာင့္အိမ္သို ့တန္းသြားရသည္။ ေက်ာင္းေစာင့္အိမ္က အရင္ေက်ာင္းရံုးခန္းေဟာင္း အေတာ္ပင္ ခိုင္ခိုင္ခန္႔ခန႔႐ွိေသးသည္။ အထဲေရာက္သည္ႏွင့္ တံခါးကို အလံုပိတ္လိုက္သည္။ အိမ္ထဲတြင္ ေဒၚနီလာႏွင့္ သူ႔ေမြးစားသမီး ၁၀တန္းေက်ာင္းသူ ကလ်ာတို႔႐ွိေနၾကသည္။

ကဲဆရာမ! ႐ွင္ဘယ္ေလာက္စကားနားေထာင္လဲ ၾကည့္ရေအာင္။

ေဒၚနီလာ စကားေၾကာင့္ ၂၅ႏွစ္အရြယ္ ဆရာမေလး မ်က္ႏွာရဲသြားသည္။ထို႔ေနာက္ အထက္ဆင္စကိုကိုင္ကာ ထဘီကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ရသည္ ။ သြယ္ဆင္းေသာ ေပါင္တံမ်ားႏွင့္ ေဖြးစင္မို႔ေမာက္ေသာ လိင္အဂၤါေလး အတိုင္းသားေပၚလာသည္။

ေဒၚနီလာ ဆရာမက စကားနားေထာင္သားပဲဟုဆိုကာ သူမ၏ ပိပိေလးကို လက္ႏွင့္တစ္ဖက္ဖက္႐ိုက္သည္။

အ အ အ

သူမ စပ္ျဖင္းျဖင္း အရသာေၾကာင့္ မ႐ိုးမရြျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေနာက္သူမ၏ ပိပိေလးေပၚမွာ တုန္ခါစက္အေသးေလးကို တိပ္ႏွင့္ကပ္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ကလ်ာက အေဝးထိန္းခုလုပ္ကိုႏွပ္လိုရာ

အား

တုန္ခါမႈေၾကာင့္ တစ္ခါမွမခံစားဖူးေသာ ခံစားမႈမ်ိဳးကို ခံစားရကာ ျမေလးရံုဒူးေထာက္က်သြားသည္။

ကဲ ရၿပီထမိန္ျပန္ဝတ္ၿပီးရင္သြားေတာ့။ ေဒၚနီလာ၏ အမိန္႔ရသည္ႏွင့္ ျမေလးရံုထမိန္ကိုဝတ္ကာ စာသင္ေဆာင္သို႔ျပန္ရန္ျပင္သည္။

ဟဲ့ေကာင္မ ျပန္လာစမ္း

ေဒၚနီလာ၏ အသံေၾကာင့္ သူမျပန္လွည့္လိုက္သည္။

ျဖန္း

အမေလး

ေဒၚနီလာ၏ လက္ျပန္႐ိုက္ခ်က္ေၾကင့္သူမ လဲက်သြားသည္။ ေဒၚနီလာက သူမမ်က္ႏွာနားေျခေထာက္ထိုးေပးသည္။ ျမေလးရံုကေျခဖဝါးကို ငံုနမ္းလိုက္သည္။ သူမက ေက်နပ္သြားဟန္ျဖင့္ ျမေလးရံု၏ေခါင္းေပၚကို ေျခဖဝါးျဖင့္ပြတ္သပ္ေနသည္။

ျပန္ခါနီး တိုင္း ငါ့ေျခဖမိုးကို နမ္းဖို႔ေျပာမထားဘူးလား

ေျပာ ေျပာထားပါတယ္မမေလး

ေျပာထားရက္နဲ႔ မလုပ္တာနင့္မွာ အျပစ္႐ွလား မ႐ွိဘူးလား

႐ွိပါတယ္႐ွင့္

ေအး အဲ့တာဆို နင့္ကို အျပစ္ေပးရမယ္ထ မတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္

ေဒၚနီလာ၏ အမိန္႔အတိုင္းသူမ မတ္တပ္ရပ္လက္ပိုက္လိုသည္။
ကလ်ာက ႀကိမ္လံုးတစ္လံုးကို ယူက သူမ၏ လံုးၾကစ္ေသာတင္ပါးေလးကို ႐ိုက္ေတာ့သည္။

ရႊမ္း

အား

နာက်င္လြန္းေသာေၾကာင့္ ဆရာမေလးကမ်ာ ပိုက္ထားေသာ လက္ကိုျဖဳတ္ကာ တင္ပါးကိုပြတ္သပ္ေနမိသည္။လက္ျပန္ပိုက္ထားစမ္း ဟုဆိုကာရင္သားမို႔မို႔ေလးကို ရႊမ္းကနဲ႐ိုက္ျပန္သည္။

ႀကိမ္းလံုးႏွင့္ 10ခ်က္ခန္႔႐ိုက္ၿပီးမွ သူမကိုျပန္လႊတ္လိုက္သည္။

ေကာင္းေကာင္း ျပန္ရသည္ေတာ့မဟုတ္ ကလ်ာက ေနာက္မွလိုက္လာကာ တုန္ခါဆက္ကေလး ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ျဖင့္ ဒုကၡေပးေနေလေတာ့သည္။

စာသင္ခန္းထဲ ေက်ာက္သင္ပုန္းေ႐ွ႕ ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ေခြၽးျပန္ေနသည္။ လက္ကေျမျဖဴလြတ္မက်ေအာင္ မနည္း သတိထားေနရသည္။
ဒူးေခါင္းေတြ ၫႊတ္က်ခ်င္ၿပီ။ အံကိုတင္းတင္းက်ိတ္ထားမိသည္။
ေပါင္ၾကားကေဝဒနာက အေတာ္ဒုကၡေပးေနသည္။ ကလ်ာ့ကိုသာ ေတာင္းပန္သလို လွည့္ၾကည့္မိသည္။ မယ္မင္းႀကီးမကေတာ့သူမဟုတ္သလိုပင္။

ေက်ာင္းခ်ိန္ၿပီးေတာ့ ေဒၚကလ်ာကေခၚသျဖင့္သြားရေသးသည္။
ေဒၚကလ်ာက အိမ္ကို သူမကားျဖင့္လိုက္ပို႔သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚကလ်ာက ျပန္သြားၿပီး ကလ်ာက ေနခဲ့သည္။ သူမနွင့္အတူ အိတ္တစ္လံုးပါ ယူထားေသးသည္။သူမကို ဘယ္လိုညႇင္းပန္းဦးမည္မသိ။

ကဲ ဆရာမ uniform သြားခြတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းကို ငါးမိနစ္အတြင္းအေရာက္လာခဲ့

ဟုတ္ကဲ့

သဴမဘဝက ကိုယ္စာသင္ေပးရသည့္တပည့္ကိုျပန္ေၾကာက္ေနရသည့္ဘဝ။
မတတ္ႏိုင္ သူမ ကလန္ကဆန္လုပ္မိလ်ွင္ ျမဴႏွငိးေဝ ပိုဒုကၡေရာက္မည္။ထို႔ေၾကာင့္ ကလ်ာေျပာသမ်ွကို နာခံေနရသည္။

သူအခန္းထဲဝင္ကာ အဝတ္ေတြကိုခပ္သြက္သြက္ခြၽတ္ကာ ထဘီကိုရင္လ်ွားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေရခ်ိဳးခန္း႐ွိရာသို႔ေလးပင္စြာ ထြက္လာခဲ့သည္။

ေရခ်ိဳးခန္း ေရွ့မွာကလ်ာက အသင့္ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ျမေလးရံု ကလ်ာ့ေ႐ွ႕မွာဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ကလ်ာက အသင့္ကိုင္ထားေသာ စတီးလက္ထိပ္ကေလးႏွင့္ သူမ၏ လက္ႏွက္ဖက္ကိုလက္ျပန္ခပ္လိုက္သည္။ ဘာလုပ္ဦးမည္မသိ။ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ရင္တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္လာသည္။

ထို႔ေနာက္ ျမေလးရ

ကဲထ

အမိန္႔ဆန္ဆန္ အသံေၾကာင့္သူမထလိုက္သည္။ ကလ်ာက သူ႔ေ႐ွ႕မွာ အ႐ုပ္ကေလးလိုၿငိမ္ေနေသာ ဆရာမျဖစ္သူကို ၾကည့္သည္။ ထမိန္ရင္႐ွားထားသျဖင့္ ေပၚေနေသာ ပုခံုးသားဝင္းဝင္းေလးမ်ား ႏွင့္ ဆံထံုးမေျဖထားေသာ မ်က္ႏွာေလးက စြဲမတ္စဖြယ္ပင္ ။ လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္ထားသျဖင့္ ေသးက်စ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးက ေပၚလြင္ေနသည္။

ျမေလးရံုကို ေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲသြင္းကာ တံခါးကို lockခ်လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ရင္လ်ားထားေသာ ထမိန္စကို ျဖဳတ္လိုသည္။ ဆရာမ၏ ဝလွစ္စလစ္ ခႏၶာကိုယ္ေလးက မက္ေမာစဖြယ္။ ထို႔ေနာက္ ျမေလးရံု၏ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ကို သံႀကိဳးတပ္ လည္ပတ္ကေလးပတ္ေပးလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ျမေလးရံုကို ထူးေထာက္ထိုင္းေစကာ ေရးေလာင္းခ်ိဳးေပးသည္။ သူမကိုယ္တိုင္လဲ အဝတ္ေတြခြၽတ္ကာ ေရးခ်ိဳးသည္။ထို႔ေနာက္ ဆပ္ျပာတံုးကို ယူကာ ျမေလးရံုတစ္ကိုယ္လံုးကို တိုက္ေပးသည္။ ဆပ္ျပာႏွင့္ေျပာင္ေခ်ာေနေသာ ရင္အံုေလးကို ဆုပ္နယ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ျမေလးရံု၏ ေရႊက်ဳပ္ကေလးကိုပြဆ္သပ္ ႏႈိက္ကစားေလသည္။

အ အ အ

ထခါမွာ မခံစားဖူးေသာ အရသာေၾကာင့္ အပ်ိဳစင္စရာမေလးခမ်ာ ပါးစပ္မွ အသံထုတ္ကာညည္းရ႐ွာသည္။ ဆီးက်င္သလို ျဖစ္လာကာ ေသးေတြလဲထြက္ကုန္သည္

႐ွက္လဲ မ႐ွက္ဘူးၾကည့္စမ္း ဆရာမလုပ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲေသေပါက္ခ်တာ။ ေျပာၿပီး ေသးဆိုေနေသာ လက္ကို ုမေလးကံုပါးစပ္ထဲထိုးထည့္ေလသည္။

ဒါတင္မက က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္တင္ပါးကို တျဖန္းျဖန္း ႐ိုက္ေလေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာေတာ့ ျမေလးရံု၏ေအာ္ညည္း သံေလးျပန္႔လြင့္ေနၿပီ။

စိတ္တိုင္းက်႐ိုက္ႏွက္ၿပီးမွ ကလ်ာက သူမကို ေရဆက္ခ်ိဳးေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ လည္ပါတ္ႀကိဳးကေလးမွဆြဲကာ သူမတို႔အိပ္ခန္း႐ွိရာကို ဆြဲေခၚသြားသည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ သူမဘီဒိုထဲမွအက်ီအဝတ္အစားမ်ားကို စိတ္တိုင္းက်ေရြးကာ အဝါေရာင္ ရင္ေစ့အက်ီၤလက္ပ်က္တစ္ထည္ႏွင့္ ထဘီ အဝါပြင့္တစ္ထည္ကို ဘာမွမခံပဲဝတ္ဆင္ေစသည္။ တင္းက်ပ္ေနေသာ ရင္ေစ့အက်ီၤကေလးေအာက္မွ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားက ထင္းကနဲေပၚေနသည္။ ထို႔ေနာက္ျမေလးရံု၏ ဆံပင္ကို တစ္ပါတ္လ်ိႈထံုးေပးကာ ေျခက်င္းဝတ္ ေလးမ်ားကို ေျခက်င္းခတ္လိုက္သည္။ သေရလည္ပါတ္ကေလးမွ ႀကိဳးကိုျဖဳတ္ကာ ပါတ္ေပးျပန္သည္။

ကဲသြား ၿပီးရင္ကြၽန္မစာက်က္ရင္းေသာက္ဖို႔စားဖို႔ ေကာ္ဖီနဲ႔ လက္ဖက္သြားယူလာခဲ့ ဟုဆိုကာ သူ၏တင္ပါးကိုျဖန္းကနဲ ႐ိုက္ရင္းခိုင္းေလသည္။ ျမေလးရံုခမ်ာ သူ႔တပည့္မေလး၏ အမိန္႔ကို မလြန္ဆန္ရဲဘဲ ေျခက်င္းသံတစ္ခြၽင္ခြၽင္ျဖင့္ မီးဖိုခန္းထဲသြားကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ လက္ဖက္သုတ္ရ႐ွာသည္။

ေကာ္ဖီနဲ႔ လက္ဖက္ ရပါၿပီ႐ွင့္

ေတာ္တယ္။ ကြၽန္မစာလုပ္မလို ့အဲ့မွာဒူးေထာက္ေနစမ္း။

အမိန္႔အတိုင္း ကလ်ာၫြန္ျပသည့္ေနရာမွာ ျမေလးရံုဒူးေထာက္ေနလိုက္သည္။

လက္ပါေျမႇာက္ထား........

ထပ္ေပၚလာေသာ အမိန္႔ေၾကာင့္ လက္ပါေျမႇာက္လိုက္ရသည္။
လက္ေျမႇာက္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ခါးတိုအက်ၤီကေလးနဲ႔ ထဘီၾကားခါးသားဝင္းဝင္ကေလးက မက္ေမာဖြယ္ရာ ေပၚလြင္လာသည္။

ကလ်ာက သူမကို ၁နာရီခန္႔ဒူးေထာက္ခိုင္းထာသည္။ သူမဒူးေခါင္းေတြအဆမတန္နာက်င္ လာသလို လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ေညာင္းေတာင့္ေနၿပီ သည္ေတာ့မွကလ်ာက သူမကို လက္ယက္ကာေခၚေလသည္။

ကလ်ာ၏ စာၾကည့္စားပြဲေဘးမွာ ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ ဒူးေထာက္ကာထိုင္ေနသည္။

ကြၽန္မစာက်က္ရတာ ပင္ပန္းေနၿပီ။ ဆရာမ ကြၽန္မကို အပန္းေျပေအာင္လုပ္ေပးပါလား။ ျမေလးရံု မ်က္လံုးကေလးျပဴးကာ သူမကိုသာၾကည့္ေနမိသည္။ ကလ်ာကဝတ္ထားေသာ ဂါဝန္ကေလးကိုမတင္ကာ ပင္တီေလးကိုခြၽတ္လိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့ ျမလံုးရံုကို လက္ႏွက္ဖက္ေနာက္ျပစ္ေစကာ ႀကိဳးႏွင္ခ်ည္ေလသည္။ ႀကိဳးက လက္ေကာက္ဝတ္တင္မဟုတ္ လက္ေမာင္း ႏွင့္ ရင္သားတို႔ကိုပါ အေပၚေအာက္တြဲခ်ည္ထားသျဖင့္ ေကာက္ညႇင္းထုတ္ကေလးလို တင္းရင္းေနသည္။

ထို႔ေနာက္ ခြၽတ္ထားေသာ အတြင္းခံကို ျမေလးရံု၏ ပါးစပ္ထဲထိုးထည့္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ျမေလးရံုလန္႔ကာ ႐ုန္းကန္မိသည္။

ျဖန္း

ဝူး

ညည္းက က်ဳပ္ကို အာခံတယ္ေပါ့ေလ။ သူမအလန္တၾကားေခါင္းခါျပမိသည္။

ျဖန္း
ျဖန္း
ေနာက္ထပ္ပါးႏွစ္ခ်က္ထပ္အ႐ိုက္ခံရသည္။

ညည္းကိုအျပစ္းေပးရမယ္ ဟုဆိုကာ ကလ်ာက သူမကို ဆံပင္မွဆြဲကာထူေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚတင္ကာ
ထမိန္ကိုစြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ အက်ီကို လဲကက္ေက်းျဖင့္ကိုက္ျဖဲလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ ေျခက်င္းကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။ ေျခေထာက္ကို ကားေစကာ ခုတင္တိုင္မ်ားႏွင့္တြဲခ်ည္လိုက္သည္။ ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ကုတင္ေပၚမွာ လက္ျပန္ႀကိဳး တုပ္လ်ွက္ ေျခေထာက္ကားလ်ွက္သား အေနအထား။

ကလ်ာက ဖုေယာင္းတိုင္ကို မီးညႇိကာ သူမ႐ွိရာသို႔ေလ်ွာက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ ရင္အံုႏုႏုေလးမ်ားေပၚသို႔ ဖုေယာင္းစက္ခ်ေတာ့သည္။

ဝူး
ဝူး

သူ မတြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးေနၿပီ။ကလ်ာကေတာ့အေရးမစိုက္။ ရင္အံုမွတဆင့္ ဝမ္းဗိုက္ ထိုမွတဖန္ ရတနာေရႊက်ဳပ္ကေလးေပၚသို႔ တျဖည္းျဖည္းေရႊ႔သြား။ သူ႐ုန္းစရာပင္ အားအင္မ႐ွိေတာ့။

ကလ်ာက ဖုေယာင္းဆက္ ခ်ရာမွရပ္လိုက္သည္။ သေရၾကာပြတ္ကေလးကိုယူက ႐ိုက္ေလေတာ့သည္။

ရႊမ္
ရႊမ္
ရႊမ္

ျမေလးရံု ကိုယ္ေပၚမွာ ဖေယာင္းဆက္ေတြကြာက်ကုန္ၿပီ ။ရင္သားတို႔ႏွင့္ ပိပိကေလးမွာလဲ က်ိန္းစပ္ေနၿပီ ။ကလ်ာက ႐ိုက္ႏွက္ေနျခင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီ သူမပါးစပ္ထဲမွပင္တီကို ထုပ္ကာ

ေနာက္ အာခံဦးမလား

မလုပ္ဝံေတာ့ပါဘူး႐ွင္

ကလ်ာျပံဳးကာ ဂါဝန္ကိုမ၍ သူ၏ ပိပိေလးကို ျမေလးရံုပါးစပ္နားတိုးေပးသည္။ ျမေလးရံုလဲ ကလ်ာစိတ္တိုင္းက် ယက္ကာ စုပ္ကာျဖင့္ေဖ်ာ္ေျဖရေလေတာ့သည္။

ဗြမ္းကနဲမ်က္ႏွာကို လာစင္ေသာ ေရစက္ေတြေၾကာင့္ ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ စာၾကည့္စားပြဲမွာ ႀကိဳးတုပ္ခံရလ်ွက္သား အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ လန္႔ႏိုးလားသည္။ သူမေ႐ွ႕မွာေတာ့ ေဒၚနီလာ ၊ ကလ်ာ၊ သူစိမ္းမိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔. လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္လ်ွက္သား႐ွိေနေသ ျမဴႏွင္းေဝ။

-----–------------------------------------------------------------

ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာေပၚမွာ ေဒၚနီလာတို႔ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ မိန္႔မိန့္္ႀကီး ထိုင္ေနသည္။ သူတို႔ေ႐ွ႕တြင္ေတာ့ ညိဳးငယ္စြာဒူးေထာက္ေနေသာ ျမေလးရံုႏွင့္ ျမဴႏွင္းေဝ။ မနီးမေဝးမွာေတာ့ ေဒၚနီလာတို႔ေခၚလာေသာ ပန္းႏုဆိုသည့္ေကာင္မေလး ထိုင္ေနသည္။

ဒီေန႔က စၿပီး ငါ့တူမ ကလ်ာနဲ႔ ပန္းႏု ဒီအိမ္မွာလာေနလိမ့္မယ္။
ျမဴႏွင္းေဝ ကဒီအိမ္ရဲ႕ ေအာက္ေျခသိမ္းအလုပ္မွန္သမ်ွ လုပ္ရမယ္။ ျမေလးရံုက ကလ်ာနားမွာေနၿပီးကလ်ာခိုင္းတာ ဘာျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ေပးရမယ္ ၾကားလား။

ဟုတ္ကဲ့
ဟုတ္ကဲ့

ျမေလးရံုအေနနဲ႔ အာမခံရဲေတာ့သလို ျမဴႏွင္းေဝသည္လည္း ဦးက်ိဳးေနၿပီျဖစ္သည္။ မွာစရာ႐ွိတာေတြ မွာၿပီးေတာ့ ေဒၚနီလာက ပန္းႏုကိုေစ်းလႊတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့

ျမဴႏွင္းေဝ ဒီနားလာခဲ့စမ္း

ုမူႏွင္းေဝေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ ဒူးေထာက္လ်ွက္သား ေဒၚနီလာ႐ွိရာသို႔ ကပ္သြားလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားမ်ားခြတ္ခိုင္းျပန္သျဖင့္ ခြတ္ရသည္။ ေဒၚနီလာက သူမယူလာေသာ အိတ္ထဲမွာ လည္သာ ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီကိုထုတ္ကာဝတ္ဆင္ေစသည္။ ၿပီးေတာ့ လည္သာ ေျခအိတ္ကေလးကို ဝတ္ဆင္ေစသည္၊ ေျခအိတ္က႐ွည္သျဖင့္ ေပါင္ရင္းထိေရာက္ေနသည္။ လက္အိတ္ကို ေပးကာဝတ္ေစျပန္စည္။ လက္အိတ္ကလည္း အ႐ွည္မို႔ ့လက္ေမာင္းရင္းထိေရာက္ေနသည္။ အေပၚမွာ လည္သာ ဂါဝန္အနက္ေရာင္ေလးကို ဝတ္ဆင္ေစသည္။ ဂါဝန္အကၤီေလးက လည္ဟိုေနသလို ဂါဝန္ကလည္းတိုလြန္းသျဖင့္ လုွပ႐ွားလ်ွင္ ပင္တီအျဖဴေလးကိုအသည္းယားစဖြယ္ျမင္ေနရသည္။ ထို႔ေနာက္အေပၚမွ ခါးစည္းအျဖဴေလးကို ထပ္၍ စည္းေစသည္။

တစ္ပါတ္လွည့္ျပစမ္း

အမိန္႔အတိုင္းလွည့္ျပရျပန္သည္။ လည္သာအက်ီၤေလးက အက်ပ္မို႔. မို႔ေသာရင္သားတို႔တင္းေနသည္။ တစ္ခ်ိန္က ေက်ာင္းဆရာမေလးတစ္ေယာက္လိုသိမ္ေမြ႔ခဲ့ေသာသူမ။ ခုေတာ့ လူတကာႏွိပ္ဆက္ခ်င္စရာ ကြၽနိမေလးျဖစ္လို႔ ။ဆရာမအလုပ္ကလည္း ေဒၚနီလာက ထုတ္လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။

ေဒၚနီလာ ျမဴႏွင္းေဝ၏ေျခေထာက္မ်ားကို ေျခက်င္းခတ္လိုက္သည္။ လက္ႏွစ္ဖပ္ကိုလည္း သံႀကိဳးအနည္းငယ္႐ွည္ေသာ လက္ထိပ္ကေလးခတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ဒူးေထာက္ေစကာ လည္တိုင္ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးကို လည္ပါတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ပိတ္ဘုလံုးေလးကို လည္း ပါးပ္ထဲထည့္ကာ စည္းေပးလိုက္သည္။

ကဲ ကလ်ာ ေက်ာင္းသြားဖို႔လုပ္ေတာ့

ဟုတ္ကဲ့ အန္တီေလး။

--------------------------------------------------------------------

တင္းေတာင္

လူေခၚေခါင္းေလာင္းသံေၾကာင့္ ပန္းႏု စာဖတ္ေနရာမွေခါင္းေထာင္ၾကည့္သည္။ ျမဴႏွင္းေဝက တံခါးဖြင့္လိုက္သည္။ အိမ္ေ႐ွ႕မွာေက်ာင္းက ျပန္လာေသာ ကလ်ာႏွင့္ျမေလးရံု။

ကလ်ာကို ျမသည္ႏွင့္ျမဴႏွင္းေဝ ဒူးေထာက္ကာ ေျခဖမိုးႏုႏုေလးကို ငံုနမ္းေပးရသည္။ မဟုတ္ရင္ အ႐ိုက္ခံရမည္ေလ။

ျပန္လာၿပီလား ကလ်ာ

အင္း မမ

ဟဲ့ ကြၽန္မ နင့္သူငယ္ခ်င္းကို ေခၚသြား ေအာက္ထပ္မွာေရခ်ိဳးေပးလိုက္ အေမႊးေတြ ဘာေတြလဲရိတ္ေပးလိုက္ ၿပီးရင္ အေပၚထပ္က အိပ္ခန္းကို ႏွစ္ေယာက္လံုး ေျခာက္နာရီအတိေရာက္ေအာင္လာခဲ့။

အမိန္႔သံေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝက ျမေလးရံုကို ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ေခၚသြားသည္။ ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ေရခ်ိဳးေစက မိန္းမကိုယ္ အဝမွ အေမႊးေလးေတြကို ရိတ္ေပးေနသည္။
ျမေလးရံုကေတာ့ တပည့္ျဖစ္သူအေပၚ က်ိဳးႏြံေနရသည့္အတြက္
ဝမ္းနညးကာ မ်ကရည္ပင္ဝဲေနမိသည္။

ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ မေန႔ကကဲ့သို႔ပင္ ခါးတိုအက်ႌကေလးႏွင့္ ထဘီကို
အတြင္းခံမပါဘဲ ဝတ္ေစသည္။ၿပီးေတာ့ လည္တိုင္ေက်ာ့ကေလးကို လည္ပါတ္ပါတ္ေပးကာ သံႀကိဳးမွဆြဲ၍ ကလ်ာတို႔႐ွိရာသို႔ သြားရေလေတာ့သည္ ။ကလ်ာ႐ွိရာသို႔ ေရာက္ေတာ့ ၆သိန္း၁၀မိနစ္။

အိပ္ခန္းထဲက ခုတင္ေပၚမွာ ကလ်ာႏွင့္ပန္းႏုတို႔ ထိုင္ေနသည္။သူတို႔ေ႐ွ႕မွာေတာ့ ျမဴႏွင္းေဝႏွင့္ ျမေလးရံုတို႔ဒူးေထာက္ေနရသည္။

ဘယ္ အခ်ိန္႐ွိသြားၿပီလဲ

ေျခာက္နာရီဆယ္မိနစ္ပါ႐ွင့္

ဘယ္ေလာက္ေနာက္က်လဲ

၁၀မိနစ္ပါ မမေလး

ပန္းႏုအေမးကို ျမဴႏွင္းေဝမွ ျပန္ေျဖေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ကလ်ာကေတာ့ ျပံဳးၿပီးၾကည့္ေနသည္ ျမေလးရံုကေတာ့ မ်က္လႊာခ်လ်ွက္သား။

ေနာက္က်တဲ့အတြက္ အျပစ္ေပးရမယ္ ႀကိမ္လံုးသြားယူစမ္း ကြၽန္မ

ပန္းႏုရဲ႕အမိန္႔ေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝဒူးေထာက္ေနရာမွ ထကာ စားပြဲေပၚ႐ွိ က်ိန္လံုးကိုယူ၍ ပန္းႏုကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ေပးသည္။
ထို႔ေနာက္ သူမတို႔ႏွစ္ဦးကို ေဘးခ်င္းကပ္ဒူးေထာက္ေစသည္။ ဖင္ကိုလည္းေကာ့ခိုင္းထားသည္။ ဆရာမႏွစ္ဦးရဲ႕ ဖင္ေကာ့ေကာ့ေလးေပၚႀကိမ္းလံုးတင္ကာ စၾကည့္သည္။ၿပီးေတာ့

ရြမ္း
ရြမ္း

အား
အမေလး

တစ္ေယာက္တစ္ခ်က္စီ႐ိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တင္ပါးအိအိေလးေပၚက်လာေသာ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္သူမတို႔ နာက်င္စြာေအာ္ဟစ္မိသည္။

သေဘာက်စြာ ပန္းႏုရယ္လိုက္သည္ ၿပီးေတာ့ဆက္ကာ ဆက္ကာ

ေနာက္က်ဦးမလား ရြမ္း

အား ေနာက္မက်ေတာ့ပါဘူး႐ွင့္

ေမးလည္းေမး႐ိုက္လဲ႐ိုက္ျဖင့္ ၁၀ခ်က္ခန္႔႐ိုက္ၿပီးမွ ရပလိုက္သည္။ ဆရာမေလးေတြကေတာ့ ကိုယ့္တင္ပါးကိုယ္ပြတ္ကာ မ်က္ရည္ဝဲလို႔

ျမဴႏွင္းေဝ ထစမ္း

ကလ်ာအမိန္႔ေၾကာင့္ျမဴႏွင္းေဝ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။

ေရာ့နင့္သူငယ္ခ်င္းကို အဝတ္ေတြခြ်တ္ျပီး ငါတို႔သင္ေပးထားတဲ့နည္းအတိုင္းႀကိဳးနဲ႔ ခ်ည္လိုက္ ။

ကလ်ာ့အမိန္႔ေၾကာင့္ ျမဴႏွင္းေဝ ေတြေဝသြားသည္။

ရြမ္း

တင္ပါးေပၚက်လာေသာ ႀကိမ္ဒဏ္ေၾကာင့္ တံု႔ဆိုင္းမေနရဲေတာ့ပဲ ုမေလးရံု၏ အဝတ္မ်ားကို ခြ်တ္ေပးလိုက္သည္။ ျမေလးရံုကေတာ့ ေက်ာက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လိုပင္ ။ အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ပန္းႏုက ျမဴႏွင္းေဝ၏ လက္ထိပ္ကို ခဏျဖဳတ္ေပးသည္။ ျမဴႏွင္းေဝလည္း ကလ်ာေပးတဲ့ႀကိဳးကိုယူကာ လက္ျပန္တုပ္ႀကိဳးစတုပ္ေတာ့သည္။

လက္ေကာက္ဝတ္မ်ားအျပင္ လက္ေမာင္းႏွင့္ ရင္းသားတို႔ကိုပါ တင္းေနေအာင္ခ်ည္ျခငိးျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျမေလးရံုကို ၾကမ္းျပင္ေပၚအိပ္ေစကာ ေျခသံုးႏွင့္ေပါင္ကိုတြဲခ်ည္လိုက္သည္။
ျမေလးရံုတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားလ်ွက္သား

ႀကိဳးတုပ္ၿပီးေတာ့ျမေလးရံု ေနာက္ဆုတ္ကာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ပန္းႏုက သူမကို လက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္လိုက္သည္။ ကလ်ာကထိုင္ေနရာမွထကာ ႐ိုက္တံကေလးကိုယူလိုက္သည္။

ေျဖာင္း

အား

အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ႐ိုက္ခ်င္းျဖစ္သည္ ။သူမမ်က္ရည္ ပင္ဝဲသည္။ ကလ်ာက ေက်နပ္စြာ ျပံဳးကာ ထပ္ဆင့္႐ိုက္ေတာ့သည္။ ပန္းႏုကလည္း ရင္သားအိအိေတြကိုဝင္႐ိုက္သည္။ နာက်င္မႈၾကားမွထူးျခားေသာရသကို သူမခံစားေနရသည္။ အဖုတ္မွလည္း အရည္ၾကည္ေတြစိမ့္ထြက္လာသည္။

ကလ်ာ႐ိုက္ေနရာမွ ရပ္လိုက္သည္။

ႀကိဳက္ရဲ႕လားဆရာမ

ဟုတ္ ႀကိဳက္ပါတယ္ မမေလး

ဟိုေကာင္မလာ ဦး

ကလ်ာေခၚသျဖင့္ ျမဴႏွင္းေဝဒူးေထာက္ရာမွထ လာသည္။ လီးတုႏွစ္ခုပါေသာ ပါးစပ္စည္းေလးကို ယူကာ ျမဴႏွင္းေဝပါးစပ္ထဲ တစ္ခုထည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ပါးစပ္မွာစည္းလိုက္သည္။ ပန္းႏုက ျမေလးရံုကို ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ထားသည့္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ျပင္လိုက္သည္။

သူဖင္ကို လိုးေပးလိုက္

အမိန္႔သံေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္စလံုး ထတ္လန္႔သြားသည္။ သို႔ေသာ္မလုပ္ခ်င္၍မရ ။ထိုေၾကာင့္ျမေလးရံု၏ စအိုဝသို႔ခ်ိန္ကာ ထိုးထဲ့လိုက္သည္။ ဖင္အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္သလို ပါးစပ္ျဖင္လုပ္ရသည္ကတစ္ေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းနာမွာစိုးသည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မဝင္ေပ။

ဝင္ေအာင္ထည့္စမ္း

အမိန္႔သံႏွင့္အတူ ျပင္းထံေသာ ႐ိုက္ခ်က္က တင္ပါးေပၚတစ္ေျဖာင္းေျဖာင္း။ မခံႏိုင္သည့္အဆံုး သူငယ္ခ်င္းျဖစိသူကို စိတ္ထဲမွေတာင္းပန္ကာ

အား.............

------------–------------------------------------------

ၿပီးပါၿပီ

No comments:

Post a Comment

ဆရာမ မမြတ်နိုး နှင့် လှလှမိုး (စ/ဆုံး)

 ဆရာမ မမြတ်နိုး နှင့် လှလှမိုး  (စ/ဆုံး) ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ညဥ့်လွှာရုံကိုခြုံထားသော ရန်ကုန်မြို.၏ အမှောင်ထုကား နက်ရှိုင်းလှချေပြီ။ အချိန...